1. Geneology
2. Gist
3. Summary
4. Detailed View
5.Detailed View in Tamil ( தமிழில் விரிவான உள்ளடக்கம் )
Key Points
• Constitutional Mandate: The Preamble and Directive Principles of State
Policy (DPSPs) in the Indian Constitution call for the establishment of
a "welfare state," aiming to secure the well-being and socio-economic
rights of citizens.
• Rights Enshrined: Fundamental rights like the right to equality, right
to life, and right against exploitation lay the foundation for welfare
state obligations.
• Resource Constraints: Rising population, limited financial resources,
and corruption hinder full implementation of welfare programs.
• Targeting and Effectiveness: Ensuring benefits reach intended
beneficiaries efficiently and without leakages remains a challenge.
• Balancing Rights and Responsibilities: Debating the extent to which
the state should provide welfare versus individuals taking personal
responsibility for their well-being.
• Conflicting Rights: Balancing welfare initiatives with other rights
like property rights or freedom of trade.
Examples of Issues
• Right to Food: Ensuring food security and access to affordable
nutrition for all citizens.
• Right to Education: Providing quality education to all, especially
marginalized groups.
• Right to Healthcare: Guaranteeing affordable and accessible healthcare
for all, regardless of income.
• Social Security: Providing pensions and support for the elderly,
disabled, and unemployed.
Debate and Initiatives
• Ongoing debate regarding the role and scope of the government in
providing welfare versus encouraging self-reliance and private
initiatives.
• Government programs like MGNREGA, PDS, and Ayushman Bharat aim to
address various welfare needs.
• Role of civil society and NGOs in supplementing government efforts and
advocating for rights.
Overall
• Balancing the goals of a welfare state with practical limitations and
diverse rights considerations is a complex issue in Indian polity and
governance.
• Continuous dialogues, efficient resource allocation, and effective
program implementation are crucial for upholding welfare state
commitments and securing the well-being of all citizens.
The concept of welfare state rights in Indian polity and governance encompasses the government's role in ensuring the well-being and social security of its citizens through various social policies and programs. Rooted in the country's constitutional provisions and legal frameworks, welfare state rights aim to promote social justice, equality, and economic stability. Despite significant progress, challenges such as implementation gaps, resource constraints, and regional disparities persist. To strengthen welfare state rights, efforts should focus on enhancing governance mechanisms, increasing budgetary allocations, promoting decentralized planning, and addressing structural inequalities. By addressing these challenges, India can move closer to achieving its vision of a welfare-oriented society, where all citizens have access to basic necessities and opportunities for a dignified life.
1. Introduction to the Concept of Welfare State
A welfare state is a concept where the government plays a key role in
ensuring the well-being and social security of its citizens. It involves
the provision of various social services such as healthcare, education,
housing, and social security, aiming to promote social justice, equality,
and economic stability.
2. Historical Background of Welfare State Rights in India
The idea of welfare state rights in India can be traced back to ancient
times where the kings were responsible for the welfare of their subjects.
However, the modern concept gained prominence during the freedom struggle
and found expression in the objectives of the Indian National Movement,
particularly through the visions of leaders like Mahatma Gandhi and
Jawaharlal Nehru.
3.Constitutional Provisions and Legal Frameworks
The Indian Constitution, adopted in 1950, enshrines several provisions
that lay the foundation for welfare state rights. These include:
• Directive Principles of State Policy (DPSP) which mandate the state to
strive towards securing social, economic, and political justice, and to
promote the welfare of the people by securing a social order.
• Fundamental Rights that guarantee various social and economic rights
such as the right to equality, right to education, right to work, and
right to health.
• Fundamental Duties which emphasize the responsibility of citizens
towards building a welfare state.
Additionally, various legislations and policies have been enacted to
operationalize these constitutional provisions. For example, the National
Rural Employment Guarantee Act (NREGA) guarantees the right to work, while
the Right to Education Act (RTE) ensures free and compulsory education for
children.
4. Social Policies and Programs
India has implemented several social policies and programs to realize the
objectives of the welfare state. Some of the key initiatives include:
• Mahatma Gandhi National Rural Employment Guarantee Scheme (MGNREGS): It
aims to provide livelihood security by guaranteeing at least 100 days of
wage employment in rural areas to every household.
• Public Distribution System (PDS): It provides subsidized food grains and
essential commodities to the economically weaker sections of society.
• National Health Mission (NHM): It aims to provide accessible,
affordable, and quality healthcare to all citizens, especially in rural
areas.
• Mid-Day Meal Scheme: It provides free meals to school children to
improve nutrition and encourage school attendance.
• Pradhan Mantri Jan Dhan Yojana (PMJDY): It aims to ensure financial
inclusion by providing access to banking services and financial
literacy.
5. Challenges Facing Welfare State Rights in India
Despite the constitutional provisions and social policies, several
challenges hinder the effective realization of welfare state rights in
India. These challenges include:
• Implementation gaps and corruption leading to leakages in welfare
programs.
• Insufficient allocation of resources towards social sectors.
• Regional disparities in access to social services, with rural and
marginalized communities being disproportionately affected.
• Lack of awareness and education about entitlements among the
marginalized sections of society.
• Rapid urbanization and informalization of labor leading to increased
vulnerability.
• Political interference and bureaucratic inefficiencies hampering policy
implementation.
6. Future Prospects and Recommendations
To strengthen welfare state rights in India, several measures can be
undertaken:
• Strengthening governance mechanisms to ensure transparency and
accountability in the implementation of social programs.
• Enhancing budgetary allocations towards social sectors and ensuring
effective utilization of funds.
• Investing in human capital through education and skill development
programs.
• Promoting decentralized planning and community participation to address
local needs and priorities.
• Leveraging technology for better targeting, monitoring, and evaluation
of social programs.
• Addressing structural inequalities and promoting social inclusion
through affirmative action policies.
• Strengthening legal frameworks to protect the rights of vulnerable
groups, including women, children, and minorities.
In conclusion, the concept of welfare state rights in India is deeply
rooted in its constitutional ethos and reflects the commitment towards
social justice and inclusive development. However, several challenges
persist in realizing these rights, necessitating concerted efforts from
the government, civil society, and other stakeholders. By addressing these
challenges and implementing appropriate policy measures, India can move
closer to achieving the vision of a truly welfare-oriented society.
1. நல அரசு என்ற கருத்தாக்கத்திற்கான அறிமுகம்
ஒரு நலன்புரி அரசு என்பது ஒரு கருத்தாகும், அங்கு அரசாங்கம் அதன்
குடிமக்களின் நல்வாழ்வு மற்றும் சமூக பாதுகாப்பை உறுதி செய்வதில் முக்கிய
பங்கு வகிக்கிறது. சமூக நீதி, சமத்துவம் மற்றும் பொருளாதார ஸ்திரத்தன்மையை
மேம்படுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்ட சுகாதாரம், கல்வி, வீட்டுவசதி மற்றும் சமூக
பாதுகாப்பு போன்ற பல்வேறு சமூக சேவைகளை வழங்குவதை இது உள்ளடக்கியது.
2. இந்தியாவில் நலன்புரி (Welfare) மாநில உரிமைகளின் வரலாற்றுப் பின்னணி
இந்தியாவில் நலன்புரி மாநில உரிமைகள் பற்றிய யோசனை பண்டைய காலங்களிலிருந்து
காணப்படுகிறது, அங்கு மன்னர்கள் தங்கள் குடிமக்களின் நலனுக்கு
பொறுப்பேற்றனர். இருப்பினும், நவீன கருத்து சுதந்திரப் போராட்டத்தின் போது
முக்கியத்துவம் பெற்றது மற்றும் இந்திய தேசிய இயக்கத்தின் நோக்கங்களில்,
குறிப்பாக மகாத்மா காந்தி மற்றும் ஜவஹர்லால் நேரு போன்ற தலைவர்களின்
பார்வைகள் மூலம் வெளிப்பாட்டைக் கண்டது.
3.அரசியலமைப்பு விதிகள் மற்றும் சட்ட கட்டமைப்புகள்
1950 இல் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட இந்திய அரசியலமைப்பு, நலன்புரி மாநில
உரிமைகளுக்கு அடித்தளம் அமைக்கும் பல விதிகளை உள்ளடக்கியது. இவற்றில்
அடங்கும்:
• சமூக, பொருளாதார மற்றும் அரசியல் நீதியைப் பாதுகாப்பதற்கும், ஒரு சமூக
ஒழுங்கைப் பாதுகாப்பதன் மூலம் மக்களின் நலனை மேம்படுத்துவதற்கும் அரசு பாடுபட
வேண்டும் என்று கட்டளையிடும் மாநிலக் கொள்கையின் வழிகாட்டும் கோட்பாடுகள்
(DPSP).
• சமத்துவத்திற்கான உரிமை, கல்விக்கான உரிமை, வேலை செய்வதற்கான உரிமை மற்றும்
ஆரோக்கியத்திற்கான உரிமை போன்ற பல்வேறு சமூக மற்றும் பொருளாதார உரிமைகளை
உத்தரவாதம் செய்யும் அடிப்படை உரிமைகள்.
• ஒரு நலன்புரி அரசை உருவாக்குவதில் குடிமக்களின் பொறுப்பை வலியுறுத்தும்
அடிப்படைக் கடமைகள்.
கூடுதலாக, இந்த அரசியலமைப்பு விதிகளை செயல்படுத்த பல்வேறு சட்டங்கள் மற்றும்
கொள்கைகள் இயற்றப்பட்டுள்ளன. உதாரணமாக, தேசிய ஊரக வேலைவாய்ப்பு உத்தரவாதச்
சட்டம் (NREGA) வேலை செய்வதற்கான உரிமையை உத்தரவாதம் செய்கிறது, அதே
நேரத்தில் கல்வி உரிமைச் சட்டம் (RTE) குழந்தைகளுக்கு இலவச மற்றும் கட்டாயக்
கல்வியை உறுதி செய்கிறது.
4. சமூக கொள்கைகள் மற்றும் திட்டங்கள்
நலன்புரி அரசின் நோக்கங்களை அடைய இந்தியா பல சமூகக் கொள்கைகளையும்
திட்டங்களையும் செயல்படுத்தியுள்ளது. சில முக்கிய முயற்சிகள் பின்வருமாறு:
• மகாத்மா காந்தி தேசிய ஊரக வேலைவாய்ப்பு உத்தரவாதத் திட்டம் (MGNREGS):
ஒவ்வொரு குடும்பத்திற்கும் கிராமப்புறங்களில் குறைந்தபட்சம் 100 நாட்களுக்கு
ஊதிய வேலைவாய்ப்பை உத்தரவாதம் செய்வதன் மூலம் வாழ்வாதாரப் பாதுகாப்பை
வழங்குவதை இது நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.
• பொது விநியோகத் திட்டம் (PDS): இது சமுதாயத்தில் பொருளாதாரத்தில் நலிவடைந்த
பிரிவினருக்கு மானிய விலையில் உணவு தானியங்கள் மற்றும் அத்தியாவசியப்
பொருட்களை வழங்குகிறது.
• தேசிய சுகாதார இயக்கம் (NHM): இது அனைத்து குடிமக்களுக்கும், குறிப்பாக
கிராமப்புறங்களில் அணுகக்கூடிய, மலிவு மற்றும் தரமான சுகாதாரத்தை வழங்குவதை
நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.
• மதிய உணவுத் திட்டம்: இது பள்ளி குழந்தைகளுக்கு ஊட்டச்சத்தை
மேம்படுத்துவதற்கும் பள்ளி வருகையை ஊக்குவிப்பதற்கும் இலவச உணவை
வழங்குகிறது.
• பிரதான் மந்திரி ஜன் தன் யோஜனா (PMJDY): வங்கி சேவைகள் மற்றும் நிதி
கல்வியறிவுக்கான அணுகலை வழங்குவதன் மூலம் நிதி உள்ளடக்கத்தை உறுதி செய்வதை
இது நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.
5. இந்தியாவில் நலன்புரி மாநில உரிமைகள் எதிர்கொள்ளும் சவால்கள்
அரசியலமைப்பு விதிகள் மற்றும் சமூகக் கொள்கைகள் இருந்தபோதிலும், இந்தியாவில்
நலன்புரி மாநில உரிமைகளை திறம்பட உணர பல சவால்கள் தடையாக உள்ளன. இந்த
சவால்கள் பின்வருமாறு:
• நலன்புரி திட்டங்களில் கசிவுகளுக்கு வழிவகுக்கும் அமலாக்க இடைவெளிகள்
மற்றும் ஊழல்.
• சமூகத் துறைகளுக்கு வளங்கள் போதுமான ஒதுக்கீடு செய்யப்படாமை.
• சமூக சேவைகளை அணுகுவதில் பிராந்திய ஏற்றத்தாழ்வுகள், கிராமப்புற மற்றும்
ஓரங்கட்டப்பட்ட சமூகங்கள் விகிதாசாரமாக பாதிக்கப்படுகின்றன.
• சமூகத்தின் ஓரங்கட்டப்பட்ட பிரிவுகளிடையே உரிமைகள் பற்றிய விழிப்புணர்வு
மற்றும் கல்வி இல்லாமை.
• விரைவான நகரமயமாக்கல் மற்றும் தொழிலாளர்களின் முறைசாராமயமாக்கல் அதிகரித்த
பாதிப்புக்கு வழிவகுக்கிறது.
• அரசியல் தலையீடு மற்றும் அதிகாரத்துவ திறமையின்மை கொள்கை அமலாக்கத்திற்கு
இடையூறாக உள்ளது.
6. எதிர்கால வாய்ப்புகள் மற்றும் பரிந்துரைகள்
இந்தியாவில் நலன்புரி மாநில உரிமைகளை வலுப்படுத்த, பல நடவடிக்கைகளை
மேற்கொள்ளலாம்:
• சமூக திட்டங்களை செயல்படுத்துவதில் வெளிப்படைத்தன்மை மற்றும்
பொறுப்புக்கூறலை உறுதி செய்வதற்காக ஆளுகை வழிமுறைகளை வலுப்படுத்துதல்.
• சமூகத் துறைகளுக்கான வரவு செலவுத் திட்ட ஒதுக்கீடுகளை அதிகரித்தல் மற்றும்
நிதிகளை திறம்பட பயன்படுத்துவதை உறுதி செய்தல்.
• கல்வி மற்றும் திறன் மேம்பாட்டுத் திட்டங்கள் மூலம் மனித மூலதனத்தில்
முதலீடு.
• உள்ளூர் தேவைகள் மற்றும் முன்னுரிமைகளை நிவர்த்தி செய்ய பரவலாக்கப்பட்ட
திட்டமிடல் மற்றும் சமூக பங்கேற்பை ஊக்குவித்தல்.
• சமூக திட்டங்களின் சிறந்த இலக்கு, கண்காணிப்பு மற்றும் மதிப்பீட்டிற்கான
தொழில்நுட்பத்தைப் பயன்படுத்துதல்.
• கட்டமைப்பு ஏற்றத்தாழ்வுகளை நிவர்த்தி செய்தல் மற்றும் உறுதியான செயல்
கொள்கைகள் மூலம் சமூக உள்ளடக்கத்தை ஊக்குவித்தல்.
• பெண்கள், குழந்தைகள் மற்றும் சிறுபான்மையினர் உள்ளிட்ட பாதிக்கப்படக்கூடிய
குழுக்களின் உரிமைகளைப் பாதுகாக்க சட்ட கட்டமைப்புகளை வலுப்படுத்துதல்.
முடிவில், இந்தியாவில் நலன்புரி மாநில உரிமைகள் என்ற கருத்து அதன்
அரசியலமைப்பு நெறிமுறைகளில் ஆழமாக வேரூன்றியுள்ளது மற்றும் சமூக நீதி மற்றும்
அனைவரையும் உள்ளடக்கிய வளர்ச்சியை நோக்கிய உறுதிப்பாட்டை பிரதிபலிக்கிறது.
எவ்வாறாயினும், இந்த உரிமைகளை அடைவதில் பல சவால்கள் நீடிக்கின்றன, அரசாங்கம்,
சிவில் சமூகம் மற்றும் பிற பங்குதாரர்களின் ஒருங்கிணைந்த முயற்சிகள்
தேவைப்படுகின்றன. இந்த சவால்களை எதிர்கொள்வதன் மூலமும், பொருத்தமான கொள்கை
நடவடிக்கைகளை செயல்படுத்துவதன் மூலமும், இந்தியா உண்மையான நலன் சார்ந்த
சமூகத்தின் பார்வையை அடைவதற்கு நெருக்கமாக செல்ல முடியும்.
