1. Geneology
2. Gist
3. Summary
4. Detailed View
5.Detailed View in Tamil ( தமிழில் விரிவான உள்ளடக்கம் )
Certainly! Here's a concise summary of the historical background of Indian constitutional development, focusing on the Charter Acts of 1853 and 1883, the Regulating Act of 1773, and Pitt's India Act of 1784.
In summary, these acts represent significant milestones in the evolution of India's constitutional framework under British rule, marking shifts in governance structures, legislative powers, and Indian representation. They laid the groundwork for the gradual involvement of Indians in governance processes and established mechanisms for oversight and accountability in colonial administration.
1. Charter Act of 1853
Background: The Charter Act of 1853, also known as the Government of India Act 1853, was enacted by the British Parliament. It marked a significant development in the constitutional history of India during the British colonial period.
Provisions
1. Governor-General's Council: The act expanded the Governor-General's Council by adding additional members. It increased the number of ordinary members from four to six and made provision for the appointment of law members to the council.
2. Legislative Powers: It granted the Governor-General's Council the power to make laws and regulations for the "peace and good government" of British India. This marked a shift towards a legislative role for the council, although ultimate authority still rested with the British Parliament.
3. Appointment of Law Members: The act introduced the provision for the appointment of law members to the Governor-General's Council. These members were to assist in the legislative and executive functions of the council.
4. Judicial Powers: It conferred judicial powers upon the Governor-General in Council. The Governor-General's Council was empowered to establish courts of civil and criminal jurisdiction.
5. Indian Council: The act made provision for the establishment of an Indian Legislative Council. This council was to consist of members nominated by the Governor-General, and its primary function was to assist in the making of laws and regulations for British India.
Impact: The Charter Act of 1853 laid the groundwork for the subsequent development of legislative and administrative institutions in British India. It marked a significant step towards the gradual transfer of legislative and executive powers from the British Parliament to the Governor-General's Council. The introduction of law members and the expansion of the council's membership contributed to a more diversified and representative form of governance, although real political power still remained in the hands of the British colonial administration.
2. Charter Act of 1883
Background: The Charter Act of 1883, also known as the Indian Councils Act 1883, was another significant piece of legislation enacted by the British Parliament during the colonial period.
Provisions
1. Expansion of Legislative Councils: The act expanded the legislative councils established under the previous charter acts. It increased the number of members in the central legislative council and introduced similar provisions for the establishment of legislative councils in the provinces.
2. Introduction of Additional Members: The act introduced the concept of additional members in the legislative councils. These members were to be nominated by the Viceroy or the provincial Governors and were typically drawn from the Indian aristocracy, landowners, and educated elite.
3. Increased Representation: While the majority of members in the legislative councils continued to be appointed by the British authorities, the Charter Act of 1883 aimed to increase Indian representation in these bodies. However, real decision-making power still remained with the British officials.
4. Limited Legislative Authority: The act expanded the legislative powers of the central and provincial legislative councils, allowing them to discuss and debate various issues of public interest. However, their authority was limited, and ultimate legislative control remained with the British Parliament.
Impact: The Charter Act of 1883 represented a further step towards the gradual involvement of Indians in the legislative process. By increasing the representation of Indians in the legislative councils, albeit in a limited capacity, the act sought to provide a platform for Indian voices to be heard within the colonial administration. However, the ultimate authority still rested with the British authorities, and the act fell short of granting Indians full control over their own governance.
3. Regulating Act of 1773
Background: The Regulating Act of 1773 was the first major legislative intervention by the British Parliament in the governance of British India. It was enacted in response to the growing challenges faced by the British East India Company in administering its territorial acquisitions in India.
Provisions
1. Establishment of the Governor-General of Bengal: The act established the office of the Governor-General of Bengal and endowed him with significant powers over the other presidencies of Madras and Bombay. Warren Hastings was appointed as the first Governor-General under this act.
2. Governor-General's Council: The act created a Governor-General's Council consisting of four members, including the Governor-General himself. This council was empowered to make decisions on matters of administration, revenue, and justice.
3. Dual Authority: While the Governor-General was given wide-ranging powers, the act also established a system of checks and balances by requiring major decisions to be taken with the concurrence of the majority of the council members.
4. Supervision by the British Parliament: The act established a system of parliamentary oversight over the activities of the East India Company in India. It required the Governor-General to submit regular reports and accounts to the British government.
Impact: The Regulating Act of 1773 marked the beginning of direct parliamentary involvement in the governance of British India. By establishing the office of the Governor-General and creating a system of checks and balances, the act sought to bring greater order and coherence to the administration of the Company's territories in India. However, it also laid the groundwork for future conflicts between the British Parliament and the East India Company, which ultimately led to the Company's demise and the establishment of direct British rule in India.
4. Pitt's India Act of 1784
Background: Pitt's India Act of 1784 was introduced by the British Prime Minister William Pitt the Younger. It was enacted in response to the failures and abuses of power by the East India Company in its administration of British India.
Provisions
1. Dual Control: The act established a system of dual control over the administration of British India. It created a Board of Control in London, consisting of six members appointed by the British Crown, which was responsible for overseeing the activities of the East India Company.
2. Governor-General's Authority: While the Governor-General of Bengal retained his executive powers, the act subjected his decisions to the oversight and approval of the Board of Control. This system of dual control aimed to prevent the recurrence of abuses of power by the East India Company.
3. Separation of Commercial and Political Functions: The act sought to separate the commercial activities of the East India Company from its political and administrative functions. It restricted the Company's involvement in trade and commerce and focused its attention on the governance of its territorial acquisitions in India.
Impact: Pitt's India Act of 1784 represented a significant reform in the governance of British India. By establishing a system of dual control and separating the commercial and political functions of the East India Company, the act aimed to bring greater accountability and transparency to the administration of British territories in India. However, it did not fundamentally alter the colonial nature of British rule, and real power continued to reside with the British Crown and Parliament.
These acts collectively represent key milestones in the historical development of India's constitutional framework under British colonial rule. They reflect the evolving relationship between the British authorities and the Indian population, as well as the gradual expansion of legislative and administrative institutions in British India.
1st Charter Act of 1853
பின்னணி: 1853 ஆம் ஆண்டு பட்டயச் சட்டம், இந்திய அரசுச் சட்டம் 1853 என்றும் அழைக்கப்படுகிறது, இது பிரிட்டிஷ் நாடாளுமன்றத்தால் இயற்றப்பட்டது. இது பிரிட்டிஷ் காலனித்துவ காலத்தில் இந்தியாவின் அரசியலமைப்பு வரலாற்றில் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க வளர்ச்சியைக் குறித்தது.
ஏற்பாடுகள்
1. கவர்னர் ஜெனரல் கவுன்சில்: இந்த சட்டம் கூடுதல் உறுப்பினர்களைச் சேர்ப்பதன் மூலம் கவர்னர் ஜெனரலின் கவுன்சிலை விரிவுபடுத்தியது. இது சாதாரண உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கையை நான்கிலிருந்து ஆறாக உயர்த்தியது மற்றும் கவுன்சிலுக்கு சட்ட உறுப்பினர்களை நியமிக்க ஏற்பாடு செய்தது.
2. சட்டமியற்றும் அதிகாரங்கள்: பிரித்தானிய இந்தியாவின் "அமைதி மற்றும் நல்லாட்சிக்கு" சட்டங்கள் மற்றும் ஒழுங்குமுறைகளை உருவாக்கும் அதிகாரத்தை இது கவர்னர் ஜெனரல் கவுன்சிலுக்கு வழங்கியது. இது கவுன்சிலுக்கான சட்டமன்ற பாத்திரத்தை நோக்கிய மாற்றத்தைக் குறித்தது, இருப்பினும் இறுதி அதிகாரம் இன்னும் பிரிட்டிஷ் பாராளுமன்றத்திடம் இருந்தது.
3. சட்ட உறுப்பினர்களை நியமித்தல்: கவர்னர் ஜெனரலின் கவுன்சிலுக்கு சட்ட உறுப்பினர்களை நியமிப்பதற்கான ஏற்பாட்டை இந்த சட்டம் அறிமுகப்படுத்தியது. இந்த உறுப்பினர்கள் கவுன்சிலின் சட்டமன்ற மற்றும் நிர்வாக செயல்பாடுகளுக்கு உதவ வேண்டும்.
4. நீதித்துறை அதிகாரங்கள்: கவுன்சிலில் உள்ள கவர்னர் ஜெனரலுக்கு நீதித்துறை அதிகாரங்களை வழங்கியது. சிவில் மற்றும் கிரிமினல் அதிகார வரம்பின் நீதிமன்றங்களை நிறுவ தலைமை ஆளுநரின் கவுன்சிலுக்கு அதிகாரம் வழங்கப்பட்டது.
5. இந்திய கவுன்சில்: இந்திய சட்டமன்ற கவுன்சிலை நிறுவ இந்த சட்டம் வழிவகை செய்தது. இந்த கவுன்சில் கவர்னர் ஜெனரலால் நியமிக்கப்பட்ட உறுப்பினர்களைக் கொண்டிருக்கும், மேலும் அதன் முதன்மை செயல்பாடு பிரிட்டிஷ் இந்தியாவிற்கான சட்டங்கள் மற்றும் ஒழுங்குமுறைகளை உருவாக்க உதவுவதாகும்.
தாக்கம்: 1853 ஆம் ஆண்டு பட்டயச் சட்டம் பிரிட்டிஷ் இந்தியாவில் சட்டமன்ற மற்றும் நிர்வாக நிறுவனங்களின் அடுத்தடுத்த வளர்ச்சிக்கு அடித்தளம் அமைத்தது. இது பிரிட்டிஷ் நாடாளுமன்றத்திலிருந்து கவர்னர் ஜெனரல் கவுன்சிலுக்கு சட்டமன்ற மற்றும் நிர்வாக அதிகாரங்களை படிப்படியாக மாற்றுவதற்கான ஒரு குறிப்பிடத்தக்க படியைக் குறித்தது. சட்ட உறுப்பினர்களின் அறிமுகம் மற்றும் கவுன்சிலின் உறுப்பினர் விரிவாக்கம் ஆகியவை மிகவும் பன்முகப்படுத்தப்பட்ட மற்றும் பிரதிநிதித்துவ ஆட்சி வடிவத்திற்கு பங்களித்தன, இருப்பினும் உண்மையான அரசியல் அதிகாரம் இன்னும் பிரிட்டிஷ் காலனித்துவ நிர்வாகத்தின் கைகளில் இருந்தது.
2வது பட்டயச் சட்டம் 1883
பின்னணி: 1883 ஆம் ஆண்டின் பட்டயச் சட்டம், இந்திய கவுன்சில்கள் சட்டம் 1883 என்றும் அழைக்கப்படுகிறது, இது காலனித்துவ காலத்தில் பிரிட்டிஷ் நாடாளுமன்றத்தால் இயற்றப்பட்ட மற்றொரு குறிப்பிடத்தக்க சட்டமாகும்.
ஏற்பாடுகள்
1. சட்டமன்ற கவுன்சில்களின் விரிவாக்கம்: முந்தைய பட்டயச் சட்டங்களின் கீழ் நிறுவப்பட்ட சட்டமன்ற சபைகளை இந்த சட்டம் விரிவுபடுத்தியது. இது மத்திய சட்ட மேலவையில் உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கையை அதிகரித்தது மற்றும் மாகாணங்களில் சட்ட மேலவைகளை நிறுவுவதற்கான இதே போன்ற விதிகளை அறிமுகப்படுத்தியது.
2. கூடுதல் உறுப்பினர்கள் அறிமுகம்: இந்த சட்டம் சட்ட மேலவைகளில் கூடுதல் உறுப்பினர்கள் என்ற கருத்தை அறிமுகப்படுத்தியது. இந்த உறுப்பினர்கள் வைஸ்ராய் அல்லது மாகாண ஆளுநர்களால் நியமிக்கப்படுவார்கள் மற்றும் பொதுவாக இந்திய பிரபுத்துவம், நில உரிமையாளர்கள் மற்றும் படித்த உயரடுக்கிலிருந்து பெறப்படுவார்கள்.
3. அதிகரித்த பிரதிநிதித்துவம்: சட்டமன்றங்களில் பெரும்பான்மையான உறுப்பினர்கள் பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகளால் தொடர்ந்து நியமிக்கப்பட்டாலும், 1883 ஆம் ஆண்டின் பட்டயச் சட்டம் இந்த அமைப்புகளில் இந்தியர்களின் பிரதிநிதித்துவத்தை அதிகரிப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டது. இருப்பினும், உண்மையான முடிவெடுக்கும் அதிகாரம் பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகளிடமே இருந்தது.
4. வரையறுக்கப்பட்ட சட்டமன்ற அதிகாரம்: இந்த சட்டம் மத்திய மற்றும் மாகாண சட்டமன்றங்களின் சட்டமன்ற அதிகாரங்களை விரிவுபடுத்தியது, பொது நலன் சார்ந்த பல்வேறு பிரச்சினைகளை விவாதிக்கவும் விவாதிக்கவும் அனுமதித்தது. இருப்பினும், அவர்களின் அதிகாரம் குறைவாக இருந்தது, மேலும் இறுதி சட்டமன்ற கட்டுப்பாடு பிரிட்டிஷ் பாராளுமன்றத்திடம் இருந்தது.
தாக்கம்: 1883 ஆம் ஆண்டின் பட்டயச் சட்டம் சட்டமியற்றும் செயல்பாட்டில் இந்தியர்களின் படிப்படியான ஈடுபாட்டை நோக்கிய மேலும் ஒரு படியாகும். சட்ட மேலவைகளில் இந்தியர்களின் பிரதிநிதித்துவத்தை அதிகரிப்பதன் மூலம், ஒரு வரையறுக்கப்பட்ட திறனில் இருந்தாலும், காலனித்துவ நிர்வாகத்திற்குள் இந்தியர்களின் குரல்கள் கேட்கப்படுவதற்கான ஒரு தளத்தை வழங்க இந்த சட்டம் முயன்றது. இருப்பினும், இறுதி அதிகாரம் இன்னும் பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகளிடம் இருந்தது, மேலும் இந்த சட்டம் இந்தியர்களுக்கு தங்கள் சொந்த நிர்வாகத்தின் மீது முழு கட்டுப்பாட்டை வழங்கவில்லை.
3. ஒழுங்குமுறைச் சட்டம் 1773
பின்னணி: 1773 ஆம் ஆண்டின் ஒழுங்குமுறைச் சட்டம் பிரிட்டிஷ் இந்தியாவின் நிர்வாகத்தில் பிரிட்டிஷ் நாடாளுமன்றத்தின் முதல் பெரிய சட்டமன்றத் தலையீடாகும். இந்தியாவில் தனது பிராந்திய கையகப்படுத்துதல்களை நிர்வகிப்பதில் பிரிட்டிஷ் கிழக்கிந்திய கம்பெனி எதிர்கொண்ட வளர்ந்து வரும் சவால்களுக்கு பதிலளிக்கும் விதமாக இது இயற்றப்பட்டது.
ஏற்பாடுகள்
1. வங்காளத்தின் தலைமை ஆளுநரை நிறுவுதல்: இந்த சட்டம் வங்காளத்தின் கவர்னர் ஜெனரல் பதவியை நிறுவியது மற்றும் மதராஸ் மற்றும் பம்பாயின் பிற மாகாணங்களில் அவருக்கு குறிப்பிடத்தக்க அதிகாரங்களை வழங்கியது. இச்சட்டத்தின் கீழ் வாரன் முதல் தலைமை ஆளுநராக நியமிக்கப்பட்டார்.
2. தலைமை ஆளுநரின் ஆலோசனைக் குழு: இச்சட்டம் தலைமை ஆளுநர் உட்பட நான்கு உறுப்பினர்களைக் கொண்ட தலைமை ஆளுநரின் ஆலோசனைக் குழுவை உருவாக்கியது. இந்த கவுன்சில் நிர்வாகம், வருவாய் மற்றும் நீதி விஷயங்களில் முடிவுகளை எடுக்க அதிகாரம் பெற்றது.
3. இரட்டை அதிகாரம்: கவர்னர் ஜெனரலுக்கு பரந்த அதிகாரங்கள் வழங்கப்பட்டாலும், கவுன்சில் உறுப்பினர்களின் பெரும்பான்மை ஒப்புதலுடன் முக்கிய முடிவுகள் எடுக்கப்பட வேண்டும் என்று கோருவதன் மூலம் காசோலைகள் மற்றும் சமநிலைகளின் அமைப்பையும் சட்டம் நிறுவியது.
4. பிரித்தானிய நாடாளுமன்றத்தின் மேற்பார்வை: இந்தியாவில் கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் செயல்பாடுகளை நாடாளுமன்ற மேற்பார்வை செய்யும் முறையை இச்சட்டம் நிறுவியது. கவர்னர் ஜெனரல் பிரிட்டிஷ் அரசாங்கத்திற்கு வழக்கமான அறிக்கைகள் மற்றும் கணக்குகளை சமர்ப்பிக்க வேண்டும்.
தாக்கம்: 1773 ஆம் ஆண்டின் ஒழுங்குமுறைச் சட்டம் பிரித்தானிய இந்தியாவின் நிர்வாகத்தில் நேரடி நாடாளுமன்ற ஈடுபாட்டின் தொடக்கத்தைக் குறித்தது. கவர்னர் ஜெனரல் பதவியை நிறுவியதன் மூலமும், சரிபார்ப்பு மற்றும் சமநிலைகளின் அமைப்பை உருவாக்கியதன் மூலமும், இந்தியாவில் கம்பெனியின் பிரதேசங்களின் நிர்வாகத்தில் அதிக ஒழுங்கையும் ஒத்திசைவையும் கொண்டுவர சட்டம் முயன்றது. இருப்பினும், இது பிரிட்டிஷ் நாடாளுமன்றத்திற்கும் கிழக்கிந்திய கம்பெனிக்கும் இடையிலான எதிர்கால மோதல்களுக்கு அடித்தளம் அமைத்தது, இது இறுதியில் கம்பெனியின் மறைவுக்கும் இந்தியாவில் நேரடி பிரிட்டிஷ் ஆட்சியை நிறுவுவதற்கும் வழிவகுத்தது.
4. பிட்டின் இந்தியச் சட்டம் 1784
பின்னணி: 1784 ஆம் ஆண்டு பிட்டின் இந்தியச் சட்டம் பிரிட்டிஷ் பிரதமர் வில்லியம் பிட் தி யங்கரால் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. பிரித்தானிய இந்தியாவின் நிர்வாகத்தில் கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் தோல்விகள் மற்றும் அதிகார துஷ்பிரயோகங்களுக்கு பதிலளிக்கும் விதமாக இது இயற்றப்பட்டது.
ஏற்பாடுகள்
1. இரட்டைக் கட்டுப்பாடு: இச்சட்டம் பிரித்தானிய இந்தியாவின் நிர்வாகத்தின் மீது இரட்டைக் கட்டுப்பாட்டு முறையை நிறுவியது. இது பிரித்தானிய முடியரசால் நியமிக்கப்பட்ட ஆறு உறுப்பினர்களைக் கொண்ட லண்டனில் ஒரு கட்டுப்பாட்டு வாரியத்தை உருவாக்கியது, இது கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் நடவடிக்கைகளை மேற்பார்வையிடும் பொறுப்பைக் கொண்டிருந்தது.
2. தலைமை ஆளுநரின் அதிகாரம்: வங்காளத்தின் கவர்னர் ஜெனரல் தனது நிர்வாக அதிகாரங்களைத் தக்க வைத்துக் கொண்டாலும், சட்டம் அவரது முடிவுகளை கட்டுப்பாட்டு வாரியத்தின் மேற்பார்வை மற்றும் ஒப்புதலுக்கு உட்படுத்தியது. இந்த இரட்டைக் கட்டுப்பாட்டு முறை கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் அதிகார துஷ்பிரயோகம் மீண்டும் நிகழாமல் தடுப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டது.
3. வணிக மற்றும் அரசியல் செயல்பாடுகளைப் பிரித்தல்: இந்த சட்டம் கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் வணிக நடவடிக்கைகளை அதன் அரசியல் மற்றும் நிர்வாக செயல்பாடுகளிலிருந்து பிரிக்க முயன்றது. இது வர்த்தகம் மற்றும் வர்த்தகத்தில் நிறுவனத்தின் ஈடுபாட்டைக் கட்டுப்படுத்தியது மற்றும் இந்தியாவில் அதன் பிராந்திய கையகப்படுத்தல்களின் நிர்வாகத்தில் அதன் கவனத்தை செலுத்தியது.
தாக்கம்: 1784 ஆம் ஆண்டின் பிட்டின் இந்தியச் சட்டம் பிரிட்டிஷ் இந்தியாவின் நிர்வாகத்தில் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க சீர்திருத்தத்தை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தியது. கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் வணிக மற்றும் அரசியல் செயல்பாடுகளைப் பிரித்து, இரட்டைக் கட்டுப்பாட்டு முறையை நிறுவுவதன் மூலம், இந்தச் சட்டம் இந்தியாவில் பிரித்தானிய பிரதேசங்களின் நிர்வாகத்தில் அதிக பொறுப்புணர்வு மற்றும் வெளிப்படைத்தன்மையைக் கொண்டுவருவதை நோக்கமாகக் கொண்டது. இருப்பினும், இது பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் காலனித்துவ தன்மையை அடிப்படையில் மாற்றவில்லை, மேலும் உண்மையான அதிகாரம் பிரிட்டிஷ் முடியரசிடமும் பாராளுமன்றத்திடமும் தொடர்ந்து இருந்தது.
இந்த செயல்கள் கூட்டாக பிரிட்டிஷ் காலனித்துவ ஆட்சியின் கீழ் இந்தியாவின் அரசியலமைப்பு கட்டமைப்பின் வரலாற்று வளர்ச்சியில் முக்கிய மைல்கற்களை பிரதிநிதித்துவம் செய்கின்றன. அவை பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகளுக்கும் இந்திய மக்களுக்கும் இடையிலான வளர்ந்து வரும் உறவையும், பிரிட்டிஷ் இந்தியாவில் சட்டமன்ற மற்றும் நிர்வாக நிறுவனங்களின் படிப்படியான விரிவாக்கத்தையும் பிரதிபலிக்கின்றன.
