1. Geneology
2. Gist
3. Summary
4. Detailed View
5.Detailed View in Tamil ( தமிழில் விரிவான உள்ளடக்கம் )
Central Issue: The complex and tumultuous relationship with Pakistan, heavily influenced by the Kashmir dispute, casts a long shadow on India's foreign policy.
Key Points
Indo-Pak Wars: Four major conflicts (1947, 1965, 1971, 1999) and numerous skirmishes highlight the tense border situation.
Kashmir Dispute: The unresolved territorial claim fuels tensions and distrust, impacting relations with other regional players.
Impact on Foreign Policy
Strained relations with Pakistan: Limited cooperation, suspicion, and arms race.
Alignment with other powers: India sought support from USSR, later diversified partnerships (US, Russia, etc.).
Regional dynamics: Competition for influence in Afghanistan, South Asia, and beyond.
Relations with Other Neighbors
China: Boundary disputes and strategic rivalry, but efforts to improve economic ties.
Bangladesh: Historical ties and cooperation, yet water sharing issues persist.
Sri Lanka: Balancing Tamil ethnic concerns with maintaining good relations.
Nepal: Balancing internal political dynamics and addressing border issues.
Overall: Indo-Pak relations remain a defining factor in India's foreign policy, requiring a delicate balancing act with other regional and global powers. Addressing the Kashmir issue and fostering trust remain crucial for long-term stability in South Asia.
India's foreign policy and its relations with neighboring countries, particularly Pakistan, have been heavily influenced by historical conflicts, territorial disputes, and geopolitical dynamics. The Indo-Pak wars, starting with the partition in 1947 and subsequent conflicts over Kashmir, have defined much of India's regional strategy. Despite efforts to resolve differences through diplomatic channels and peace initiatives, tensions have persisted, notably exemplified by the Kargil conflict in 1999. India's relations with other neighboring countries, such as China, Nepal, Bhutan, Sri Lanka, and Myanmar, have also shaped its regional stance. While India has maintained strategic partnerships with some, like Bhutan, it has encountered challenges from others, such as China's growing influence in the region. Throughout, India has sought to balance security concerns with efforts to foster economic cooperation and regional stability. However, the complexity of regional dynamics underscores the ongoing importance of navigating diplomatic challenges and pursuing avenues for peaceful resolution of conflicts.
1. Introduction
India's foreign policy and its relations with neighboring countries, especially Pakistan, Bangladesh, China, Nepal, Bhutan, Sri Lanka, and Myanmar, have been pivotal in shaping its regional and global standing. Since independence, India has navigated a complex geopolitical landscape characterized by historical animosities, territorial disputes, strategic alliances, and economic interests. Central to this narrative are the Indo-Pak wars, which have profoundly influenced India's foreign policy objectives, military strategies, and diplomatic engagements.
2. The Indo-Pak Wars
2.1 The Partition and First Indo-Pak War (1947-1948)
The partition of British India in 1947 resulted in the creation of two independent nations, India and Pakistan. However, it also led to one of the largest migrations in history and communal violence, leaving scars that would shape Indo-Pak relations for decades. The first Indo-Pak war erupted soon after independence, primarily over the princely state of Jammu and Kashmir. Pakistani forces, supported by tribal militias, invaded Kashmir, prompting the ruler, Maharaja Hari Singh, to accede to India. India intervened militarily, leading to a protracted conflict that ended with the United Nations brokered ceasefire in 1949. The Line of Control (LoC) was established, dividing Kashmir into territories administered by India and Pakistan, setting the stage for future tensions.
2.2 The Second Indo-Pak War (1965)
Tensions between India and Pakistan persisted in the following years, fueled by territorial disputes, cross-border infiltration, and the Kashmir issue. The second Indo-Pak war erupted in 1965, sparked by skirmishes along the border and Pakistan's Operation Gibraltar, aimed at inciting rebellion in Kashmir. The conflict escalated into a full-scale war, with both sides mobilizing their armed forces. Despite initial gains by Pakistani forces in the Chhamb-Jaurian sector, the war ended in a stalemate after intense fighting across the border. The Tashkent Agreement, mediated by the Soviet Union, brought an end to hostilities, but unresolved issues continued to strain bilateral relations.
2.3 The Bangladesh Liberation War and Third Indo-Pak War (1971)
The liberation movement in East Pakistan (present-day Bangladesh) against West Pakistani domination culminated in the third Indo-Pak war in 1971. India supported the Mukti Bahini (Bangladeshi freedom fighters), leading to a direct confrontation with Pakistan. The conflict saw significant Indian military intervention, resulting in the swift defeat of Pakistani forces in East Pakistan. The decisive victory led to the creation of Bangladesh and marked a watershed moment in South Asian geopolitics. The Shimla Agreement of 1972 formalized the ceasefire and outlined principles for future Indo-Pak relations, including the resolution of disputes through bilateral negotiations.
2.4 Kargil Conflict (1999)
The Kargil conflict in 1999 represented another flashpoint in Indo-Pak relations, stemming from Pakistani infiltration into Indian-administered territory in Kargil, overlooking the strategic Srinagar-Leh highway. The incursion caught India off-guard, leading to fierce battles in the mountainous region. However, Indian forces launched a successful military campaign, recapturing the territory and evicting Pakistani intruders. The conflict highlighted the persistent threat of cross-border terrorism and the need for robust defense preparedness along the Line of Control.
2.5 Post-Kargil Diplomatic Efforts and Peace Initiatives
Despite the recurring hostilities, efforts to normalize Indo-Pak relations have continued, with various peace initiatives and confidence-building measures undertaken by both countries. These include high-level summits, people-to-people exchanges, and diplomatic dialogue processes such as the Composite Dialogue and the Lahore Declaration. However, progress has been hindered by issues such as terrorism, Kashmir, and divergent security perceptions. The Mumbai terrorist attacks in 2008, carried out by Pakistan-based militants, further strained relations and stalled diplomatic efforts.
3. India's Relations with Other Neighboring Countries
3.1 China
India's relationship with China has been characterized by a complex interplay of cooperation, competition, and occasional confrontation. The unresolved border dispute, dating back to the 1962 Sino-Indian War, remains a contentious issue, periodically flaring up tensions along the Line of Actual Control (LAC). However, both countries have also sought to expand economic ties and engage in strategic dialogue through mechanisms like the BRICS and Shanghai Cooperation Organization (SCO).
3.2 Nepal
Nepal shares deep cultural, historical, and geographical ties with India, but bilateral relations have been marked by periodic fluctuations. Issues such as water-sharing agreements, political instability, and Nepal's growing engagement with China have occasionally strained ties. India's support for Nepal's democratic transition and developmental assistance remains central to bilateral cooperation efforts.
3.3 Bhutan
India's relationship with Bhutan is characterized by close strategic cooperation, underpinned by the 1949 Treaty of Friendship. India has played a significant role in Bhutan's development, providing economic assistance, infrastructure projects, and security cooperation. However, Bhutan's growing engagement with other regional powers, including China, has led to concerns in New Delhi about maintaining its traditional influence in the Himalayan kingdom.
3.4 Sri Lanka
India's relations with Sri Lanka have been shaped by historical, ethnic, and geopolitical factors. The protracted civil war between the Sri Lankan government and the Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE) had implications for India's security and regional stability. India's involvement in the conflict, including the deployment of peacekeeping forces in the late 1980s, and subsequent efforts to mediate a political solution, underscored its stakes in Sri Lanka's stability. However, China's growing influence in Sri Lanka, particularly through infrastructure investments, has posed challenges to India's traditional dominance in the Indian Ocean region.
3.5 Myanmar
India's ties with Myanmar have evolved from historical cultural linkages to strategic cooperation in recent years. Border security, energy cooperation, and connectivity projects such as the Kaladan Multi-Modal Transit Transport Project have been key areas of engagement. India has also sought to counter insurgent groups operating along the India-Myanmar border, enhancing security cooperation with the Myanmar government. However, China's expanding footprint in Myanmar, including the development of the China-Myanmar Economic Corridor, has raised concerns for India's strategic interests in the region.
4. Conclusion
India's foreign policy in the context of its relations with neighboring countries has undergone significant transformations since independence. The Indo-Pak wars, along with other regional conflicts and geopolitical dynamics, have shaped India's strategic outlook, military capabilities, and diplomatic engagements. Despite persistent challenges and occasional setbacks, India has sought to pursue a policy of peaceful coexistence, economic integration, and regional stability in its neighborhood. Moving forward, sustaining positive relations with neighboring countries while safeguarding its national interests will remain central to India's foreign policy objectives.
1. அறிமுகம்
இந்தியாவின் வெளியுறவுக் கொள்கை மற்றும் அண்டை நாடுகளுடனான அதன் உறவுகள், குறிப்பாக பாகிஸ்தான், பங்களாதேஷ், சீனா, நேபாளம், பூட்டான், இலங்கை மற்றும் மியான்மர் ஆகியவை அதன் பிராந்திய மற்றும் உலகளாவிய நிலையை வடிவமைப்பதில் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன. சுதந்திரம் பெற்றதில் இருந்து, வரலாற்று விரோதங்கள், பிராந்திய மோதல்கள், மூலோபாய கூட்டணிகள் மற்றும் பொருளாதார நலன்களால் வகைப்படுத்தப்படும் சிக்கலான புவிசார் அரசியல் நிலப்பரப்பை இந்தியா வழிநடத்தியுள்ளது. இந்தியாவின் வெளியுறவுக் கொள்கை நோக்கங்கள், இராணுவ உத்திகள் மற்றும் இராஜதந்திர ஈடுபாடுகளில் ஆழமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்திய இந்திய-பாகிஸ்தான் போர்கள் இந்தக் கதையின் மையமாக உள்ளன.
2. இந்தோ-பாக் போர்கள்
2.1 பிரிவினை மற்றும் முதல் இந்தோ-பாக் போர் (1947-1948)
1947 இல் பிரித்தானிய இந்தியாவின் பிரிவினையானது இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் ஆகிய இரு சுதந்திர நாடுகளை உருவாக்கியது. இருப்பினும், இது வரலாற்றில் மிகப்பெரிய இடம்பெயர்வு மற்றும் வகுப்புவாத வன்முறைக்கு வழிவகுத்தது, பல தசாப்தங்களாக இந்திய-பாகிஸ்தான் உறவுகளை வடிவமைக்கும் வடுக்களை விட்டுச்சென்றது. சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு முதல் இந்திய-பாகிஸ்தான் போர் வெடித்தது, முதன்மையாக ஜம்மு மற்றும் காஷ்மீர் சமஸ்தானத்தின் மீது. பழங்குடி போராளிகளால் ஆதரிக்கப்பட்ட பாகிஸ்தான் படைகள், காஷ்மீர் மீது படையெடுத்தன, ஆட்சியாளர் மகாராஜா ஹரி சிங்கை இந்தியாவுடன் இணைக்க தூண்டியது. இந்தியா இராணுவ ரீதியாக தலையிட்டது, இது ஒரு நீடித்த மோதலுக்கு வழிவகுத்தது, இது 1949 இல் ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் தரகு போர்நிறுத்தத்துடன் முடிவடைந்தது. கட்டுப்பாட்டுக் கோடு (LoC) நிறுவப்பட்டது, காஷ்மீரை இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தானால் நிர்வகிக்கப்படும் பகுதிகளாகப் பிரித்து, எதிர்கால பதட்டங்களுக்கு களம் அமைத்தது.
2.2 இரண்டாவது இந்திய-பாகிஸ்தான் போர் (1965)
இந்தியாவிற்கும் பாகிஸ்தானுக்கும் இடையிலான பதட்டங்கள் அடுத்த ஆண்டுகளில் நீடித்தன, பிராந்திய மோதல்கள், எல்லை தாண்டிய ஊடுருவல் மற்றும் காஷ்மீர் பிரச்சினை ஆகியவற்றால் தூண்டப்பட்டது. காஷ்மீரில் கிளர்ச்சியைத் தூண்டும் நோக்கில் 1965 ஆம் ஆண்டு இரண்டாவது இந்திய-பாகிஸ்தான் போர் வெடித்தது. இரு தரப்பினரும் தங்கள் ஆயுதப் படைகளை அணிதிரட்டி, மோதல் ஒரு முழு அளவிலான போராக மாறியது. சாம்ப்-ஜௌரியன் செக்டாரில் பாக்கிஸ்தானியப் படைகளின் ஆரம்ப ஆதாயங்கள் இருந்தபோதிலும், எல்லை தாண்டிய கடுமையான சண்டைக்குப் பிறகு போர் ஒரு முட்டுக்கட்டையில் முடிந்தது. சோவியத் யூனியனால் மத்தியஸ்தம் செய்யப்பட்ட தாஷ்கண்ட் ஒப்பந்தம், பகைமைகளுக்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்தது, ஆனால் தீர்க்கப்படாத பிரச்சினைகள் இருதரப்பு உறவுகளை தொடர்ந்து சீர்குலைத்தன.
2.3 பங்களாதேஷ் விடுதலைப் போர் மற்றும் மூன்றாவது இந்திய-பாகிஸ்தான் போர் (1971)
மேற்கு பாக்கிஸ்தானின் ஆதிக்கத்திற்கு எதிராக கிழக்கு பாகிஸ்தானில் (தற்போதைய பங்களாதேஷ்) விடுதலை இயக்கம் 1971 இல் மூன்றாவது இந்திய-பாகிஸ்தான் போரில் உச்சக்கட்டத்தை அடைந்தது. இந்தியா முக்தி பாஹினியை (வங்காளதேச விடுதலைப் போராளிகள்) ஆதரித்தது, இது பாகிஸ்தானுடன் நேரடி மோதலுக்கு வழிவகுத்தது. இந்த மோதல் குறிப்பிடத்தக்க இந்திய இராணுவத் தலையீட்டைக் கண்டது, இதன் விளைவாக கிழக்கு பாகிஸ்தானில் பாகிஸ்தான் படைகள் விரைவாகத் தோற்கடிக்கப்பட்டன. தீர்க்கமான வெற்றி வங்காளதேசத்தை உருவாக்க வழிவகுத்தது மற்றும் தெற்காசிய புவிசார் அரசியலில் ஒரு நீர்நிலை தருணத்தைக் குறித்தது. 1972 ஆம் ஆண்டின் சிம்லா ஒப்பந்தம் போர் நிறுத்தத்தை முறைப்படுத்தியது மற்றும் எதிர்கால இந்திய-பாகிஸ்தான் உறவுகளுக்கான கொள்கைகளை கோடிட்டுக் காட்டியது, இதில் இருதரப்பு பேச்சுவார்த்தைகள் மூலம் மோதல்களைத் தீர்ப்பது உட்பட.
2.4 கார்கில் மோதல் (1999)
1999 ஆம் ஆண்டு நடந்த கார்கில் மோதல் இந்திய-பாகிஸ்தான் உறவுகளில் மற்றொரு ஃப்ளாஷ் பாயின்ட்டைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தியது, இது கார்கிலில் இந்திய-நிர்வாகப் பகுதிக்குள் பாகிஸ்தானிய ஊடுருவலில் இருந்து உருவானது, மூலோபாயமான ஸ்ரீநகர்-லே நெடுஞ்சாலையைக் கண்டும் காணாதது. இந்த ஊடுருவல் இந்தியாவைக் காவலில் வைக்கவில்லை, இது மலைப் பகுதியில் கடுமையான போர்களுக்கு வழிவகுத்தது. இருப்பினும், இந்தியப் படைகள் ஒரு வெற்றிகரமான இராணுவப் பிரச்சாரத்தை மேற்கொண்டன, பிரதேசத்தை மீண்டும் கைப்பற்றியது மற்றும் பாகிஸ்தான் ஊடுருவல்காரர்களை வெளியேற்றியது. எல்லை தாண்டிய பயங்கரவாதத்தின் தொடர்ச்சியான அச்சுறுத்தல் மற்றும் கட்டுப்பாட்டுக் கோட்டில் வலுவான பாதுகாப்புத் தயார்நிலையின் அவசியத்தை இந்த மோதல் எடுத்துக்காட்டுகிறது.
2.5 கார்கில் இராஜதந்திர முயற்சிகள் மற்றும் அமைதி முயற்சிகள்
தொடர்ச்சியான விரோதங்கள் இருந்தபோதிலும், இரு நாடுகளும் மேற்கொண்ட பல்வேறு அமைதி முயற்சிகள் மற்றும் நம்பிக்கையை வளர்க்கும் நடவடிக்கைகளுடன், இந்திய-பாகிஸ்தான் உறவுகளை சீராக்க முயற்சிகள் தொடர்ந்தன. உயர்மட்ட உச்சிமாநாடுகள், மக்களிடையே மக்கள் பரிமாற்றங்கள் மற்றும் கூட்டு உரையாடல் மற்றும் லாகூர் பிரகடனம் போன்ற இராஜதந்திர உரையாடல் செயல்முறைகள் ஆகியவை இதில் அடங்கும். இருப்பினும், பயங்கரவாதம், காஷ்மீர் மற்றும் மாறுபட்ட பாதுகாப்பு உணர்வுகள் போன்ற பிரச்சினைகளால் முன்னேற்றம் தடைபட்டுள்ளது. 2008 இல் பாகிஸ்தானை தளமாகக் கொண்ட தீவிரவாதிகளால் நடத்தப்பட்ட மும்பை பயங்கரவாத தாக்குதல், உறவுகளை மேலும் சீர்குலைத்து, தூதரக முயற்சிகளை முடக்கியது.
3. மற்ற அண்டை நாடுகளுடன் இந்தியாவின் உறவுகள்
3.1 சீனா
சீனாவுடனான இந்தியாவின் உறவு, ஒத்துழைப்பு, போட்டி மற்றும் எப்போதாவது மோதல் ஆகியவற்றின் சிக்கலான தொடர்புகளால் வகைப்படுத்தப்படுகிறது. 1962 சீன-இந்தியப் போருக்கு முந்தைய தீர்க்கப்படாத எல்லை தகராறு ஒரு சர்ச்சைக்குரிய பிரச்சினையாக உள்ளது, அவ்வப்போது உண்மையான கட்டுப்பாட்டுக் கோடு (எல்ஏசி) வழியாக பதட்டங்களைத் தூண்டுகிறது. இருப்பினும், இரு நாடுகளும் பொருளாதார உறவுகளை விரிவுபடுத்தவும், பிரிக்ஸ் மற்றும் ஷாங்காய் ஒத்துழைப்பு அமைப்பு (SCO) போன்ற வழிமுறைகள் மூலம் மூலோபாய உரையாடலில் ஈடுபடவும் முயன்றன.
3.2 நேபாளம்
நேபாளம் இந்தியாவுடன் ஆழமான கலாச்சார, வரலாற்று மற்றும் புவியியல் உறவுகளைப் பகிர்ந்து கொள்கிறது, ஆனால் இருதரப்பு உறவுகள் அவ்வப்போது ஏற்ற இறக்கங்களால் குறிக்கப்படுகின்றன. நீர்ப்பகிர்வு ஒப்பந்தங்கள், அரசியல் ஸ்திரமின்மை, சீனாவுடனான நேபாளத்தின் வளர்ந்து வரும் ஈடுபாடு போன்ற பிரச்சனைகள் அவ்வப்போது உறவில் விரிசலை ஏற்படுத்துகின்றன. நேபாளத்தின் ஜனநாயக மாற்றம் மற்றும் வளர்ச்சி உதவிக்கான இந்தியாவின் ஆதரவு இருதரப்பு ஒத்துழைப்பு முயற்சிகளுக்கு மையமாக உள்ளது.
3.3 பூட்டான்
பூட்டானுடனான இந்தியாவின் உறவு நெருக்கமான மூலோபாய ஒத்துழைப்பால் வகைப்படுத்தப்படுகிறது, இது 1949 நட்பு ஒப்பந்தத்தின் கீழ் உள்ளது. பூடானின் வளர்ச்சி, பொருளாதார உதவி, உள்கட்டமைப்பு திட்டங்கள், பாதுகாப்பு ஒத்துழைப்பு ஆகியவற்றில் இந்தியா முக்கியப் பங்காற்றியுள்ளது. இருப்பினும், சீனா உள்ளிட்ட பிற பிராந்திய சக்திகளுடன் பூட்டானின் வளர்ந்து வரும் ஈடுபாடு, இமயமலை இராச்சியத்தில் அதன் பாரம்பரிய செல்வாக்கைப் பேணுவது குறித்து புது தில்லியில் கவலைகளை ஏற்படுத்தியது.
3.4 இலங்கை
இலங்கையுடனான இந்தியாவின் உறவுகள் வரலாற்று, இன மற்றும் புவிசார் அரசியல் காரணிகளால் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன. இலங்கை அரசாங்கத்திற்கும் தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளுக்கும் இடையிலான நீடித்த உள்நாட்டுப் போர் இந்தியாவின் பாதுகாப்பு மற்றும் பிராந்திய ஸ்திரத்தன்மைக்கு தாக்கங்களைக் கொண்டிருந்தது. 1980 களின் பிற்பகுதியில் அமைதி காக்கும் படைகளை அனுப்பியது உட்பட மோதலில் இந்தியாவின் ஈடுபாடு மற்றும் அரசியல் தீர்வுக்கான மத்தியஸ்த முயற்சிகள், இலங்கையின் ஸ்திரத்தன்மையில் அதன் பங்குகளை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டியது. எவ்வாறாயினும், இலங்கையில் சீனாவின் செல்வாக்கு, குறிப்பாக உள்கட்டமைப்பு முதலீடுகள் மூலம், இந்தியப் பெருங்கடல் பிராந்தியத்தில் இந்தியாவின் பாரம்பரிய மேலாதிக்கத்திற்கு சவால்களை ஏற்படுத்தியுள்ளது.
3.5 மியான்மர்
மியான்மருடன் இந்தியாவின் உறவுகள் வரலாற்று கலாச்சார இணைப்புகளிலிருந்து மூலோபாய ஒத்துழைப்பு வரை சமீபத்திய ஆண்டுகளில் உருவாகியுள்ளன. எல்லைப் பாதுகாப்பு, எரிசக்தி ஒத்துழைப்பு மற்றும் கலடன் மல்டி-மாடல் டிரான்சிட் டிரான்ஸிட் டிரான்ஸ்போர்ட் திட்டம் போன்ற இணைப்புத் திட்டங்கள் ஆகியவை ஈடுபாட்டின் முக்கிய பகுதிகளாகும். மியான்மர் அரசுடன் பாதுகாப்பு ஒத்துழைப்பை மேம்படுத்தி, இந்தியா-மியான்மர் எல்லையில் செயல்படும் கிளர்ச்சிக் குழுக்களை எதிர்கொள்ள இந்தியா முயன்றது. எவ்வாறாயினும், சீனா-மியான்மர் பொருளாதார வழித்தடத்தின் மேம்பாடு உட்பட மியான்மரில் சீனாவின் தடம் விரிவடைவது, பிராந்தியத்தில் இந்தியாவின் மூலோபாய நலன்களுக்கான கவலைகளை எழுப்பியுள்ளது.
4. முடிவு
அண்டை நாடுகளுடனான உறவின் பின்னணியில் இந்தியாவின் வெளியுறவுக் கொள்கை சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு குறிப்பிடத்தக்க மாற்றங்களுக்கு உட்பட்டுள்ளது. இந்திய-பாகிஸ்தான் போர்கள், பிற பிராந்திய மோதல்கள் மற்றும் புவிசார் அரசியல் இயக்கவியல் ஆகியவற்றுடன், இந்தியாவின் மூலோபாயக் கண்ணோட்டம், இராணுவத் திறன்கள் மற்றும் இராஜதந்திர ஈடுபாடுகளை வடிவமைத்துள்ளன. தொடர்ச்சியான சவால்கள் மற்றும் அவ்வப்போது பின்னடைவுகள் இருந்தபோதிலும், இந்தியா தனது அண்டை நாடுகளில் அமைதியான சகவாழ்வு, பொருளாதார ஒருங்கிணைப்பு மற்றும் பிராந்திய ஸ்திரத்தன்மை ஆகியவற்றின் கொள்கையைத் தொடர முயன்றது. முன்னோக்கி நகர்வது, அண்டை நாடுகளுடன் நேர்மறையான உறவுகளை நிலைநிறுத்துவது, அதன் தேசிய நலன்களைப் பாதுகாப்பது இந்தியாவின் வெளியுறவுக் கொள்கை நோக்கங்களில் மையமாக இருக்கும்.
1. Line of Control (LoC): A demarcation line dividing the regions of Kashmir administered by India and Pakistan.
எல்லைக் கட்டுப்பாட்டுக் கோடு (LoC): இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தானால் நிர்வகிக்கப்படும் காஷ்மீர் பகுதிகளைப் பிரிக்கும் ஒரு எல்லைக் கோடு.
2. Operation Gibraltar: A covert operation launched by Pakistan in 1965 with the aim of infiltrating and inciting rebellion in Indian:administered Kashmir.
ஆபரேஷன் ஜிப்ரால்டர்: இந்திய நிர்வாகத்தில் உள்ள காஷ்மீரில் ஊடுருவல் மற்றும் கிளர்ச்சியைத் தூண்டும் நோக்கத்துடன் 1965 இல் பாக்கிஸ்தானால் தொடங்கப்பட்ட ஒரு இரகசிய நடவடிக்கை.
3. Mukti Bahini: Bengali guerrilla resistance movement formed during the Bangladesh Liberation War in 1971, which fought against Pakistani forces in East Pakistan (now Bangladesh).
முக்தி பாஹினி: 1971 ஆம் ஆண்டில் வங்காளதேச விடுதலைப் போரின் போது வங்காள கெரில்லா எதிர்ப்பு இயக்கம் உருவானது, இது கிழக்கு பாகிஸ்தானில் (இப்போது பங்களாதேஷ்) பாக்கித்தான் படைகளுக்கு எதிராக போராடியது.
4. Tashkent Agreement: Peace agreement signed between India and Pakistan in 1966, mediated by the Soviet Union, to resolve the Indo:Pak War of 1965.
தாஷ்கண்ட் ஒப்பந்தம்: 1965 இந்திய:பாகிஸ்தான் போரைத் தீர்க்க சோவியத் ஒன்றியத்தின் மத்தியஸ்தத்துடன் 1966 இல் இந்தியாவுக்கும் பாகிஸ்தானுக்கும் இடையே அமைதி ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது.
5. Shimla Agreement: Bilateral agreement signed in 1972 between India and Pakistan following the Bangladesh Liberation War, aimed at ensuring peace and stability in the region.
சிம்லா ஒப்பந்தம்: வங்காளதேச விடுதலைப் போரைத் தொடர்ந்து இந்தியாவுக்கும் பாகிஸ்தானுக்கும் இடையே 1972 இல் கையெழுத்தான இருதரப்பு ஒப்பந்தம், பிராந்தியத்தில் அமைதி மற்றும் ஸ்திரத்தன்மையை உறுதி செய்வதை நோக்கமாகக் கொண்டது.
6. Kargil Conflict: Armed conflict between India and Pakistan in 1999, centered around the Kargil district of Jammu and Kashmir.
கார்கில் மோதல்: 1999 ஆம் ஆண்டில் இந்தியாவிற்கும் பாகிஸ்தானுக்கும் இடையே ஆயுத மோதல், ஜம்மு காஷ்மீரின் கார்கில் மாவட்டத்தை மையமாகக் கொண்டது.
7. Line of Actual Control (LAC): Demarcation line separating Indian:controlled territory from Chinese:controlled territory in the border regions between India and China.
உண்மையான கட்டுப்பாட்டுக் கோடு (எல்ஏசி): இந்தியாவிற்கும் சீனாவிற்கும் இடையிலான எல்லைப் பிராந்தியங்களில் சீனக் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள பிரதேசத்திலிருந்து இந்தியக் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள பிரதேசத்தைப் பிரிக்கும் எல்லைக் கோடு.
8. BRICS: Acronym for the association of five major emerging national economies: Brazil, Russia, India, China, and South Africa.
பிரிக்ஸ்: பிரேசில், ரஷ்யா, இந்தியா, சீனா மற்றும் தென்னாப்பிரிக்கா ஆகிய ஐந்து முக்கிய வளர்ந்து வரும் தேசிய பொருளாதாரங்களின் கூட்டமைப்பின் சுருக்கம்.
9. Shanghai Cooperation Organization (SCO): Intergovernmental organization founded in 2001, comprising eight member states including China, Russia, India, Pakistan, and others, aimed at enhancing cooperation in various fields such as security and economy.
ஷாங்காய் ஒத்துழைப்பு அமைப்பு (SCO): பாதுகாப்பு மற்றும் பொருளாதாரம் போன்ற பல்வேறு துறைகளில் ஒத்துழைப்பை மேம்படுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்ட சீனா, ரஷ்யா, இந்தியா, பாகிஸ்தான் மற்றும் பிற உட்பட எட்டு உறுப்பு நாடுகளை உள்ளடக்கிய அரசாங்கங்களுக்கு இடையிலான அமைப்பு 2001 இல் நிறுவப்பட்டது.
10. Treaty of Friendship: Refers to various agreements signed between India and Bhutan, emphasizing mutual assistance and cooperation.
நட்புறவு ஒப்பந்தம்: இந்தியாவிற்கும் பூட்டானுக்கும் இடையில் கையெழுத்திடப்பட்ட பல்வேறு ஒப்பந்தங்களைக் குறிக்கிறது, பரஸ்பர உதவி மற்றும் ஒத்துழைப்பை வலியுறுத்துகிறது.
11. Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE): Tamil militant organization in Sri Lanka, which fought for an independent Tamil state in the north and east of Sri Lanka.
தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள் (LTTE): இலங்கையின் வடக்கு மற்றும் கிழக்கில் ஒரு சுதந்திர தமிழ் அரசுக்காக போராடிய இலங்கையில் உள்ள தமிழ் போராளி அமைப்பு.
12. Kaladan MultiModal Transit Transport Project: Infrastructure project aimed at enhancing connectivity between India and Myanmar through road and waterway transport.
கலாடன் பன்னோக்கு போக்குவரத்து திட்டம்: சாலை மற்றும் நீர்வழி போக்குவரத்து மூலம் இந்தியாவுக்கும் மியான்மருக்கும் இடையே தொடர்பை மேம்படுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்ட உள்கட்டமைப்பு திட்டம்.
13. China: Myanmar Economic Corridor: Economic initiative aiming to connect China's Yunnan province with Myanmar's Mandalay region and the Kyaukphyu Special Economic Zone through infrastructure projects.
சீனா: மியான்மர் பொருளாதார தாழ்வாரம்: உள்கட்டமைப்பு திட்டங்கள் மூலம் சீனாவின் யுன்னான் மாகாணத்தை மியான்மரின் மண்டலே பிராந்தியம் மற்றும் கியாக்பியூ சிறப்பு பொருளாதார மண்டலத்துடன் இணைப்பதை நோக்கமாகக் கொண்ட பொருளாதார முன்முயற்சி.
