1. Geneology
2. Gist
3. Summary
4. Detailed View
5.Detailed View in Tamil ( தமிழில் விரிவான உள்ளடக்கம் )
/71.png)
1. First Battle of Panipat (1526):
i. Combatants: Babur (Timurid ruler of Kabul) vs. Ibrahim Lodi (Sultan of Delhi).
ii. Key factors: Babur's innovative tactics (flanking maneuvers, chained artillery) and superior use
of gunpowder weapons against a larger but less adaptable Lodi army.
iii. Outcome: Decisive victory for Babur, marking the foundation of the Mughal Empire.
2. Second Battle of Panipat (1556):
i. Combatants: Akbar (Mughal Emperor) vs. Hem Chandra Vikramaditya (ruler of the Sur Empire).
ii. Key factors: Akbar's strategic use of terrain and disciplined Mughal forces against Hemu's valiant but tactically disadvantageous charge.
iii. Outcome: Mughal victory, securing their control over North India and paving the way for Akbar's reign.
3. Third Battle of Panipat (1761):
i. Combatants: Maratha Empire vs. Afghan Durrani Empire and allies.
ii. Key factors: Superior numbers and artillery of the Durrani forces and allies, coupled with internal divisions within the Maratha camp.
iii. Outcome: Crushing defeat for the Marathas, significantly weakening their power and contributing to the rise of British influence in India.
Additional Points:
i. Panipat's location, a flat plain conducive to large-scale battles, made it a strategic point for control of North India.
ii. All three battles had lasting impacts on the political landscape of India.
iii. Each battle showcases advancements in military tactics and technology at the time.
The Battle of Pnipet, fought in 1191 CE near Tarain, was a pivotal conflict in Medieval Indian history between Prithviraj Chauhan of the Chahamana dynasty and Muhammad Ghori of the Ghurid Empire. The strategic engagement showcased the military prowess of both leaders, with Prithviraj initially repelling Ghori's forces. However, Ghori's tactical brilliance, feigning retreat and then counterattacking, led to the encirclement and defeat of Prithviraj's army. The battle marked the rise of Ghori's influence in northern India, laying the groundwork for the Delhi Sultanate. Prithviraj's defeat signaled a shift in power dynamics, highlighting the importance of strategy in medieval warfare and shaping the historical trajectory of the region.
The Battle of Pnipet, also known as the Battle of Tarain, stands as a significant event in Medieval Indian history, particularly within the context of the struggle between the Ghaznavid Empire and the Chahamana (Chauhan) dynasty. This clash not only altered the political landscape of northern India but also showcased the military prowess and strategic acumen of its key players, namely Prithviraj Chauhan and Muhammad Ghori. To provide a comprehensive view of this pivotal battle, let's delve into the historical background, the events leading up to the confrontation, the battle itself, and its aftermath.
1. Historical Background
1.1 Rise of the Ghaznavid Empire
The 10th and 11th centuries saw the rise of the Ghaznavid Empire, established by Sultan Mahmud of Ghazni. His numerous expeditions into the Indian subcontinent, primarily aimed at plunder and conquest, laid the foundation for Ghaznavid control over parts of present-day Afghanistan, Pakistan, and northwestern India. Mahmud's invasions were often marked by the sacking of rich Hindu temples, such as the famous Somnath Temple in Gujarat, which not only enriched the Ghaznavid treasury but also symbolized the clash of cultures and religions.
1.2 Chahamana Dynasty
Concurrently, the Chahamana dynasty, also known as the Chauhans, emerged as a powerful Rajput clan in the region of present-day Rajasthan. They controlled territories centered around Ajmer and Delhi and rose to prominence under rulers like Vigraharaja IV and his successor Prithviraj Chauhan. The Chauhans not only defended their territories against external invasions but also engaged in conflicts with neighboring Rajput clans and regional powers, solidifying their hold over northern India.
2. Events Leading to the Battle of Pnipet
2.1 Rise of Muhammad Ghori
In the late 12th century, the Ghaznavid Empire began to weaken, giving way to new powers in the region. One such emerging power was Muhammad Ghori, a ruler of the Ghurid dynasty in present-day Afghanistan. Ghori sought to expand his influence into the Indian subcontinent and viewed the Ghaznavids as rivals for control over the lucrative trade routes and rich territories of northern India.
2.2 Prithviraj Chauhan's Expansion
Meanwhile, Prithviraj Chauhan ascended to the throne of the Chahamana dynasty in 1178 CE. He inherited a realm that had been significantly expanded by his predecessors and sought to further consolidate his power. Prithviraj's reign saw the annexation of territories in present-day Haryana, Punjab, and Uttar Pradesh, bringing him into direct conflict with the Ghurids, who had established a foothold in Punjab.
2.3 Ghurid Incursions into Northern India
Muhammad Ghori launched multiple incursions into northern India, aiming to challenge Prithviraj's authority and expand his own domains. These campaigns resulted in skirmishes and battles between the Ghurids and the Chahamanas, setting the stage for the decisive confrontation at Pnipet.
3. The Battle of Pnipet
3.1 Strategic Positioning
The Battle of Pnipet took place in 1191 CE near the town of Tarain (modern Taraori in Haryana). Prithviraj Chauhan, aware of Muhammad Ghori's advancing forces, strategically positioned his army to defend against the Ghurid invasion. The battlefield was chosen with care, taking into account factors such as terrain and water sources, to maximize the Chahamana advantage.
3.2 Composition of Forces
Both Prithviraj Chauhan and Muhammad Ghori commanded substantial armies comprised of infantry, cavalry, and elephants, typical of medieval Indian warfare. Prithviraj's forces consisted primarily of Rajput warriors renowned for their valor and martial skills, while Ghori's army included Turkish cavalry and mercenaries.
3.3 Course of the Battle
The battle commenced with skirmishes between the vanguards of both armies, followed by a full-scale engagement. Prithviraj's forces, entrenched behind defensive formations, initially repelled Ghori's advances, inflicting heavy casualties on the Ghurid army. However, Muhammad Ghori, recognizing the strength of the Chahamana defense, employed cunning tactics to gain the upper hand.
3.4 Ghurid Victory
Muhammad Ghori's decisive maneuver involved feigning retreat, luring a significant portion of Prithviraj's army into pursuing his forces. Once the Chahamana cavalry had been drawn away from their defensive positions, Ghori launched a counterattack, encircling and outflanking the remaining Chahamana forces. The Rajputs, caught off guard by this unexpected tactic, found themselves vulnerable to Ghori's cavalry charges and were eventually overwhelmed.
4. Aftermath and Impact
4.1 Defeat of Prithviraj Chauhan
The Battle of Pnipet resulted in a resounding victory for Muhammad Ghori and the Ghurids. Prithviraj Chauhan, despite his valor and martial prowess, suffered defeat and was captured by Ghori's forces. This marked a significant setback for the Chahamana dynasty and paved the way for Ghori's further incursions into northern India.
4.2 Ghurid Consolidation
Following his victory at Pnipet, Muhammad Ghori consolidated his control over the captured territories, establishing a firm foothold in northern India. He continued his military campaigns, eventually leading to the establishment of the Delhi Sultanate and the end of Hindu rule in Delhi.
4.3 Legacy and Historical Significance
The Battle of Pnipet stands as a watershed moment in Indian history, signaling the decline of indigenous Rajput power and the ascendance of Muslim rule in northern India. It highlighted the effectiveness of strategic maneuvering and tactics in medieval warfare and showcased Muhammad Ghori's military acumen. The battle also sparked a series of subsequent conflicts between Hindu and Muslim rulers, shaping the socio-political landscape of medieval India for centuries to come.
5. Conclusion
The Battle of Pnipet, fought between Prithviraj Chauhan and Muhammad Ghori, represents a pivotal episode in Medieval Indian history. It marked the beginning of Ghori's dominance in northern India and the gradual decline of Rajput power. The battle underscored the importance of strategic positioning and tactical innovation in warfare and left a lasting impact on the cultural and political landscape of the Indian subcontinent.
ப்னிபெட் போர், தாரைன் போர் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது, இது இடைக்கால இந்திய வரலாற்றில் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க நிகழ்வாக உள்ளது, குறிப்பாக கஸ்னாவிட் சாம்ராஜ்யத்திற்கும் சாஹமானா (சௌஹான்) வம்சத்திற்கும் இடையிலான போராட்டத்தின் பின்னணியில். இந்த மோதல் வட இந்தியாவின் அரசியல் நிலப்பரப்பை மாற்றியது மட்டுமல்லாமல், அதன் முக்கிய வீரர்களான பிருத்விராஜ் சவுகான் மற்றும் முகமது கோரியின் இராணுவ வலிமை மற்றும் மூலோபாய புத்திசாலித்தனத்தையும் வெளிப்படுத்தியது. இந்த முக்கிய போரின் விரிவான பார்வையை வழங்க, வரலாற்று பின்னணி, மோதலுக்கு வழிவகுக்கும் நிகழ்வுகள், போர் மற்றும் அதன் பின்விளைவுகளை ஆராய்வோம்.
1. வரலாற்று பின்னணி
1.1 கஸ்னாவிட் பேரரசின் எழுச்சி
10 மற்றும் 11 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் கஜினியின் சுல்தான் மஹ்மூத் நிறுவிய கஸ்னாவிட் பேரரசின் எழுச்சியைக் கண்டது. இந்திய துணைக்கண்டத்தில் அவர் மேற்கொண்ட ஏராளமான பயணங்கள், முதன்மையாக கொள்ளையடித்தல் மற்றும் கைப்பற்றுவதை நோக்கமாகக் கொண்டது, இன்றைய ஆப்கானிஸ்தான், பாகிஸ்தான் மற்றும் வடமேற்கு இந்தியாவின் சில பகுதிகளின் மீது கஸ்னாவிட் கட்டுப்பாட்டிற்கு அடித்தளம் அமைத்தது. மஹ்மூத்தின் படையெடுப்புகள் பெரும்பாலும் குஜராத்தில் உள்ள புகழ்பெற்ற சோம்நாத் கோயில் போன்ற பணக்கார இந்து கோவில்களை சூறையாடுவதன் மூலம் குறிக்கப்பட்டன, இது கஸ்னாவிட் கருவூலத்தை வளப்படுத்தியது மட்டுமல்லாமல் கலாச்சாரங்கள் மற்றும் மதங்களின் மோதலையும் குறிக்கிறது.
1.2 சஹாமனா வம்சம்
அதே சமயம், சௌஹான்கள் என்றும் அழைக்கப்படும் சஹாமனா வம்சம், இன்றைய ராஜஸ்தானின் பிராந்தியத்தில் சக்திவாய்ந்த ராஜபுத்திர குலமாக உருவானது. அவர்கள் அஜ்மீர் மற்றும் டெல்லியை மையமாகக் கொண்ட பிரதேசங்களைக் கட்டுப்படுத்தினர் மற்றும் விக்ரஹராஜா IV மற்றும் அவரது வாரிசான பிருத்விராஜ் சவுகான் போன்ற ஆட்சியாளர்களின் கீழ் முக்கியத்துவம் பெற்றனர். சௌஹான்கள் தங்கள் பிரதேசங்களை வெளிப் படையெடுப்புகளுக்கு எதிராக பாதுகாத்தது மட்டுமின்றி, அண்டை நாடுகளான ராஜ்புத் குலங்கள் மற்றும் பிராந்திய சக்திகளுடன் மோதல்களில் ஈடுபட்டு, வட இந்தியாவில் தங்கள் பிடியை உறுதிப்படுத்தினர்.
2. பினிபெட் போருக்கு வழிவகுத்த நிகழ்வுகள்
2.1 முகமது கோரியின் எழுச்சி
12 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில், கஸ்னாவிட் பேரரசு பலவீனமடையத் தொடங்கியது, இது பிராந்தியத்தில் புதிய சக்திகளுக்கு வழிவகுத்தது. இன்றைய ஆப்கானிஸ்தானில் உள்ள குரித் வம்சத்தின் ஆட்சியாளரான முகமது கோரி அத்தகைய வளர்ந்து வரும் சக்திகளில் ஒருவர். கோரி இந்திய துணைக்கண்டத்தில் தனது செல்வாக்கை விரிவுபடுத்த முயன்றார் மற்றும் வட இந்தியாவின் இலாபகரமான வர்த்தக வழிகள் மற்றும் வளமான பிரதேசங்களின் மீதான கட்டுப்பாட்டிற்கு கஸ்னாவிகளை போட்டியாளர்களாகக் கருதினார்.
2.2 பிருத்விராஜ் சௌஹானின் விரிவாக்கம்
இதற்கிடையில், பிருத்விராஜ் சௌஹான் 1178 CE இல் சஹாமனா வம்சத்தின் அரியணைக்கு ஏறினார். அவர் தனது முன்னோடிகளால் கணிசமாக விரிவுபடுத்தப்பட்ட ஒரு சாம்ராஜ்யத்தை மரபுரிமையாகப் பெற்றார் மற்றும் அவரது அதிகாரத்தை மேலும் உறுதிப்படுத்த முயன்றார். பிருத்விராஜின் ஆட்சியானது இன்றைய ஹரியானா, பஞ்சாப் மற்றும் உத்திரப் பிரதேசத்தில் உள்ள பகுதிகளை இணைத்து, பஞ்சாபில் காலூன்றிய குரிட்களுடன் நேரடி மோதலுக்கு கொண்டு வந்தது.
2.3 வட இந்தியாவில் குரிட் ஊடுருவல்கள்
முஹம்மது கோரி வட இந்தியாவில் பல ஊடுருவல்களைத் தொடங்கினார், பிருத்விராஜின் அதிகாரத்தை சவால் செய்ய மற்றும் அவரது சொந்த களங்களை விரிவுபடுத்தும் நோக்கத்துடன். இந்த பிரச்சாரங்கள் குரிட்கள் மற்றும் சஹாமனாக்களுக்கு இடையே மோதல்கள் மற்றும் போர்களில் விளைந்தது, பினிபேட்டில் தீர்க்கமான மோதலுக்கு களம் அமைத்தது.
3. பினிபெட் போர்
3.1 மூலோபாய நிலைப்பாடு
பினிபெட் போர் 1191 CE இல் Tarain (தற்கால ஹரியானாவில் உள்ள Taraori) நகருக்கு அருகில் நடந்தது. முஹம்மது கோரியின் முன்னேறும் படைகளை அறிந்த பிருத்விராஜ் சௌஹான், குரிட் படையெடுப்பிற்கு எதிராக தனது இராணுவத்தை மூலோபாயமாக நிலைநிறுத்தினார். சஹாமனா நன்மையை அதிகரிக்க, நிலப்பரப்பு மற்றும் நீர் ஆதாரங்கள் போன்ற காரணிகளை கணக்கில் எடுத்துக்கொண்டு போர்க்களம் கவனமாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது.
3.2 படைகளின் கலவை
பிருத்விராஜ் சௌஹான் மற்றும் முஹம்மது கோரி இருவரும் காலாட்படை, குதிரைப்படை மற்றும் யானைகளை உள்ளடக்கிய கணிசமான படைகளுக்கு தலைமை தாங்கினர், இது இடைக்கால இந்தியப் போரின் பொதுவானது. பிருத்விராஜின் படைகள் முதன்மையாக ராஜ்புத் வீரர்களைக் கொண்டிருந்தது, அவர்களின் வீரம் மற்றும் தற்காப்புத் திறமைக்கு பெயர் பெற்றவர்கள், அதே நேரத்தில் கோரியின் இராணுவத்தில் துருக்கிய குதிரைப்படை மற்றும் கூலிப்படையினர் இருந்தனர்.
3.3 போரின் போக்கு
இரு படைகளின் முன்னோடிகளுக்கு இடையேயான மோதல்களுடன் போர் தொடங்கியது, அதைத் தொடர்ந்து ஒரு முழு அளவிலான ஈடுபாடு. பிருத்விராஜின் படைகள், தற்காப்பு அமைப்புகளுக்குப் பின்னால் நிலைநிறுத்தப்பட்டன, ஆரம்பத்தில் கோரியின் முன்னேற்றங்களை முறியடித்தது, குரிட் இராணுவத்தின் மீது பெரும் உயிரிழப்புகளை ஏற்படுத்தியது. இருப்பினும், முகமது கோரி, சஹாமானா பாதுகாப்பின் வலிமையை உணர்ந்து, மேல் கையைப் பெற தந்திரமான தந்திரங்களைக் கையாண்டார்.
3.4 குரித் வெற்றி
முஹம்மது கோரியின் தீர்க்கமான சூழ்ச்சியில் பின்வாங்குவதாகக் காட்டி, பிருத்விராஜின் இராணுவத்தின் கணிசமான பகுதியை அவனது படைகளைத் தொடர தூண்டியது. சஹாமானா குதிரைப்படை அவர்களின் தற்காப்பு நிலைகளில் இருந்து விலக்கப்பட்டவுடன், கோரி ஒரு எதிர் தாக்குதலைத் தொடங்கினார், மீதமுள்ள சஹாமானா படைகளை சுற்றி வளைத்து, வெளியே அனுப்பினார். இந்த எதிர்பாராத யுக்தியால் பிடிபட்ட ராஜபுத்திரர்கள், கோரியின் குதிரைப்படைக் குற்றச்சாட்டுகளுக்கு ஆளாக நேரிட்டதைக் கண்டறிந்து இறுதியில் திணறினர்.
4. பின்விளைவு மற்றும் தாக்கம்
4.1 பிருத்விராஜ் சவுகானின் தோல்வி
பினிபெட் போர் முஹம்மது கோரி மற்றும் குரிட்களுக்கு ஒரு அற்புதமான வெற்றியை ஏற்படுத்தியது. பிருத்விராஜ் சௌஹான், அவரது வீரம் மற்றும் போர் வீரம் இருந்தபோதிலும், தோல்வியை சந்தித்தார் மற்றும் கோரியின் படைகளால் கைப்பற்றப்பட்டார். இது சஹாமனா வம்சத்திற்கு குறிப்பிடத்தக்க பின்னடைவைக் குறித்தது மற்றும் கோரியின் மேலும் ஊடுருவலுக்கு வழி வகுத்தது வட இந்தியாவிற்குள்.
4.2 குரிட் ஒருங்கிணைப்பு
பினிபேட்டில் வெற்றி பெற்றதைத் தொடர்ந்து, முஹம்மது கோரி கைப்பற்றப்பட்ட பகுதிகளின் மீது தனது கட்டுப்பாட்டை ஒருங்கிணைத்து, வட இந்தியாவில் ஒரு உறுதியான காலடியை நிறுவினார். அவர் தனது இராணுவப் பிரச்சாரத்தைத் தொடர்ந்தார், இறுதியில் டெல்லி சுல்தானகத்தை நிறுவுவதற்கும், டெல்லியில் இந்து ஆட்சி முடிவுக்கு வருவதற்கும் வழிவகுத்தது.
4.3 மரபு மற்றும் வரலாற்று முக்கியத்துவம்
பினிபெட் போர் இந்திய வரலாற்றில் ஒரு முக்கிய தருணமாக உள்ளது, இது பூர்வீக ராஜபுத்திர சக்தியின் வீழ்ச்சியையும் வட இந்தியாவில் முஸ்லீம் ஆட்சியின் எழுச்சியையும் குறிக்கிறது. இது இடைக்கால போரில் மூலோபாய சூழ்ச்சி மற்றும் தந்திரோபாயங்களின் செயல்திறனை எடுத்துக்காட்டுகிறது மற்றும் முகமது கோரியின் இராணுவ புத்திசாலித்தனத்தை வெளிப்படுத்தியது. இந்தப் போர், இந்து மற்றும் முஸ்லீம் ஆட்சியாளர்களிடையே அடுத்தடுத்த மோதல்களைத் தூண்டியது, மேலும் பல நூற்றாண்டுகளாக இடைக்கால இந்தியாவின் சமூக-அரசியல் நிலப்பரப்பை வடிவமைத்தது.
5. முடிவுரை
பிருத்விராஜ் சௌஹானுக்கும் முகமது கோரிக்கும் இடையே நடந்த பினிபெட் போர், இடைக்கால இந்திய வரலாற்றில் ஒரு முக்கிய அத்தியாயத்தை பிரதிபலிக்கிறது. இது வட இந்தியாவில் கோரியின் ஆதிக்கத்தின் தொடக்கத்தையும், ராஜபுத்திர சக்தியின் படிப்படியாக வீழ்ச்சியையும் குறித்தது. யுத்தத்தில் மூலோபாய நிலைப்படுத்தல் மற்றும் தந்திரோபாய கண்டுபிடிப்பு ஆகியவற்றின் முக்கியத்துவத்தை இந்தப் போர் அடிக்கோடிட்டுக் காட்டியது மற்றும் இந்திய துணைக் கண்டத்தின் கலாச்சார மற்றும் அரசியல் நிலப்பரப்பில் நீடித்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.
Battle of Panipet
1. Ghaznavid Empire: A Persianate Muslim dynasty of Turkic mamluk origin, ruling at its greatest extent from 977 to 1186. It was centered in present-day Afghanistan and stretched into parts of Iran, Pakistan, and northern India.
கஸ்னவித் பேரரசு: துருக்கிய மம்லூக் வம்சாவளியைச் சேர்ந்த ஒரு பாரசீக முஸ்லீம் வம்சம், 977 முதல் 1186 வரை அதன் மிகப்பெரிய பரப்பளவில் ஆட்சி செய்தது. இது இன்றைய ஆப்கானிஸ்தானை மையமாகக் கொண்டு ஈரான், பாகிஸ்தான் மற்றும் வட இந்தியாவின் சில பகுதிகளுக்கு நீண்டிருந்தது.
2. Chahamana (Chauhan) dynasty: A Rajput dynasty that ruled parts of present-day Rajasthan and Delhi from the 8th to the 12th centuries.
சஹமனா (சௌகான்) வம்சம்: 8 முதல் 12 ஆம் நூற்றாண்டு வரை இன்றைய ராஜஸ்தான் மற்றும் டெல்லியின் சில பகுதிகளை ஆண்ட ஒரு ராஜபுத்திர வம்சம்.
3. Rajput: A member of one of the major Hindu Kshatriya (warrior) groups of India.
ராஜ்புத்: இந்தியாவின் முக்கிய இந்து சத்திரிய (போர்வீரர்) குழுக்களில் ஒன்றின் உறுப்பினர்.
4. Ghurid dynasty: A Persianate Muslim dynasty of eastern Iranian origin that ruled parts of present-day Afghanistan and central India from the 12th to the 13th centuries.
குரித் வம்சம்: கிழக்கு ஈரானிய வம்சாவளியைச் சேர்ந்த ஒரு பாரசீக முஸ்லீம் வம்சம், இது 12 முதல் 13 ஆம் நூற்றாண்டு வரை இன்றைய ஆப்கானிஸ்தான் மற்றும் மத்திய இந்தியாவின் சில பகுதிகளை ஆண்டது.
5. Rajasthan: A state in northern India known for its historical significance and cultural heritage.
ராஜஸ்தான்: வட இந்தியாவில் உள்ள ஒரு மாநிலம் அதன் வரலாற்று முக்கியத்துவம் மற்றும் கலாச்சார பாரம்பரியத்திற்கு பெயர் பெற்றது.
6. Rajput clan: A social group or lineage associated with the Rajputs, traditionally claiming descent from ancient royal or warrior lineages.
ராஜபுத்திர குலம்: ராஜபுத்திரர்களுடன் தொடர்புடைய ஒரு சமூகக் குழு அல்லது பரம்பரை, பாரம்பரியமாக பண்டைய அரச அல்லது போர்வீரர் வம்சாவளியிலிருந்து வம்சாவளியைக் கோருகிறது.
7. Vanguards: The foremost part of an advancing army or naval force.
முன்னணிப் படை: முன்னேறும் இராணுவம் அல்லது கடற்படையின் முதன்மையான பகுதி.
8. Infantry: Soldiers trained, equipped, and organized to fight on foot.
காலாட்படை: வீரர்கள் கால்நடையாக சண்டையிட பயிற்சி பெற்று, ஆயுதங்கள் மற்றும் ஒழுங்கமைக்கப்பட்டனர்.
9. Cavalry: Soldiers or warriors who fight mounted on horseback.
குதிரைப்படை: குதிரை மீது அமர்ந்து போரிடும் வீரர்கள் அல்லது போர்வீரர்கள்.
10. Elephants: Large mammals used in warfare historically for their size, strength, and imposing presence.
யானைகள்: பெரிய பாலூட்டிகள் அவற்றின் அளவு, வலிமை மற்றும் கம்பீரமான இருப்புக்காக வரலாற்று ரீதியாக போரில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.
11. Tactics: Specific actions or techniques used to achieve a particular end, especially in warfare.
தந்திரோபாயங்கள்: ஒரு குறிப்பிட்ட முடிவை அடைய பயன்படுத்தப்படும் குறிப்பிட்ட செயல்கள் அல்லது நுட்பங்கள், குறிப்பாக போரில்.
12. Maneuvering: Moving or guiding a military force or equipment with skill and dexterity.
சூழ்ச்சி: ஒரு இராணுவப் படை அல்லது உபகரணங்களை திறமையுடனும் திறமையுடனும் நகர்த்துதல் அல்லது வழிநடத்துதல்.
13. Counterattack: An attack made in response to an enemy's attack.
எதிர்த்தாக்குதல் : எதிரியின் தாக்குதலுக்கு எதிர்வினையாக நடத்தப்படும் தாக்குதல்.
14. Encircling: Surrounding or trapping an enemy force on all sides.
சுற்றிவளைத்தல்: எல்லாப் பக்கங்களிலும் எதிரிப் படையைச் சுற்றி வளைத்தல் அல்லது பொறி வைத்தல்.
15. Outflanking: Attacking or moving around the flank or side of an enemy force.
அவுட்ஃப்ளாங்கிங்: எதிரிப் படையின் பக்கவாட்டு அல்லது பக்கத்தைச் சுற்றி தாக்குதல் அல்லது நகர்த்துதல்.
16. Delhi Sultanate: A Muslim sultanate based mostly in Delhi that stretched over large parts of the Indian subcontinent from the 13th to the 16th centuries.
டெல்லி சுல்தானகம்: 13 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் 16 ஆம் நூற்றாண்டு வரை இந்திய துணைக் கண்டத்தின் பெரும் பகுதிகளை உள்ளடக்கிய டெல்லியை பெரும்பாலும் தளமாகக் கொண்ட ஒரு முஸ்லீம் சுல்தானகம்.
17. Watershed moment: A turning point or critical juncture in history.
நீர்ப்பாசன தருணம்: வரலாற்றில் ஒரு திருப்புமுனை அல்லது முக்கியமான கட்டம்.
