1. Geneology
2. Gist
3. Summary
4. Detailed View
5.Detailed View in Tamil ( தமிழில் விரிவான உள்ளடக்கம் )
/74.png)
Reign: 1658-1707
Title: Sixth Mughal Emperor
Expansion and Accomplishments
i. Expanded the Mughal Empire to its greatest extent: Covered almost the entire Indian subcontinent.
ii. Skilled administrator: Introduced reforms, revitalized the economy, and maintained a strong military.
iii. Patron of the arts and architecture: Commissioned beautiful buildings and supported intellectual pursuits.
Controversial Policies
i. Religious orthodoxy: Reimposed Islamic taxes on non-Muslims, restricted Hindu practices, and aimed to establish an Islamic state.
ii. Military campaigns: Engaged in costly Deccan Wars against Marathas and other regional powers, draining resources and creating resentment.
iii. Succession struggle: Used ruthless tactics to secure the throne, leaving a legacy of violence and instability.
Legacy
i. Last of the "Great Mughals": His reign marked the peak of the empire's power and cultural influence.
ii. Controversial figure: Seen as both a visionary leader and a religious zealot who contributed to the empire's decline.
iii. Complex impact on India: His policies had lasting consequences for religious communities, regional politics, and the trajectory of the Mughal Empire.
Aurangzeb, born in 1618, ascended the Mughal throne in 1658 after imprisoning his father, Shah Jahan. His reign marked a departure from the cultural and economic grandeur of earlier Mughal rulers. Aurangzeb implemented strict fiscal policies, increased taxes, and pursued military campaigns, depleting the empire's resources. His orthodox religious policies, including the destruction of temples and reimposition of the jizya tax, fueled discontent. The decline in art and architecture during his rule reflected a shift towards austerity. Widespread revolts, regional fragmentation, and the depletion of the empire's resources contributed to the decline of the Mughal Empire. Aurangzeb's death in 1707 marked the end of an era, leaving a complex legacy that continues to be debated among historians.
Early Life and Background
1. Family and Birth
Aurangzeb, originally named Muhi-ud-Din Muhammad, was born on October 24, 1618, in Dahod, Gujarat. He was the sixth and youngest son of Emperor Shah Jahan and Mumtaz Mahal. His birth coincided with the decline of the Mughal Empire, which was at its zenith during the rule of his grandfather, Akbar.
2. Education and Early Career
Aurangzeb received a thorough education in various disciplines, including theology, law, mathematics, and calligraphy. Unlike some of his siblings, he chose a more ascetic and pious lifestyle. During the early years of his career, he held several administrative and military positions, gaining valuable experience in governance and warfare.
Rise to the Throne
1. Succession Struggle
After a series of succession struggles, Aurangzeb emerged victorious. He assumed the throne in 1658 after imprisoning his father, Shah Jahan, in the Agra Fort. The events leading to his accession marked a turning point in the Mughal Empire, initiating a more orthodox and conservative era.
Policies and Governance
1. Administrative Reforms
Aurangzeb aimed to implement a more frugal and orthodox administration compared to his predecessors. He curtailed royal expenditures, reduced the ostentatious display of wealth, and implemented policies to enforce Islamic laws.
2. Taxation and Revenue
The fiscal policies of Aurangzeb aimed at increasing state revenue. He reintroduced the jizya (tax on non-Muslims) and reimposed stringent taxation on various economic activities. This move, though designed to bolster the treasury, contributed to increased discontent among the non-Muslim population.
3. Religious Policies
Aurangzeb is often criticized for his strict interpretation of Islamic law. He attempted to implement a more orthodox form of Islam and took measures against practices he deemed un-Islamic. Temples were destroyed, and taxes were imposed on non-Muslims. However, the extent and impact of his religious policies remain debated among historians.
4. Military Campaigns
A significant portion of Aurangzeb's reign was marked by military campaigns. He aimed to expand and consolidate the Mughal Empire. However, these military endeavors strained the empire's resources, both financially and in terms of manpower.
Socio-Cultural Developments
1. Art and Architecture
Aurangzeb's reign witnessed a decline in the grandeur and cultural patronage that characterized earlier Mughal rule. He was less interested in promoting art and architecture, which had flourished under his predecessors. The construction of monumental structures declined, and there was a shift towards more functional and utilitarian architecture.
2. Language and Literature
Despite his austere personal lifestyle, Aurangzeb continued to support the flourishing of Persian literature. However, the decline of the empire during his rule impacted the overall cultural and intellectual vibrancy of the Mughal court.
Challenges and Decline
1. Depleting Resources
Aurangzeb's extensive military campaigns, combined with the fiscal policies and administrative reforms, strained the empire's resources. The financial burden of constant warfare and a large standing army weakened the economic foundations of the Mughal state.
2. Revolts and Rebellions
The strict religious policies, heavy taxation, and military campaigns led to widespread discontent among various segments of society. Revolts and rebellions erupted in different parts of the empire, further destabilizing the Mughal administration.
3. Regional Fragmentation
Aurangzeb's reign witnessed the beginning of regional fragmentation within the Mughal Empire. Provincial governors and local rulers asserted greater autonomy, weakening the centralized authority of the emperor.
4. Death and Legacy
Aurangzeb died on March 3, 1707, in Ahmednagar, Maharashtra. His death marked the end of an era in Mughal history. His legacy is a subject of much debate among historians. While some view him as a devout ruler who upheld Islamic values, others criticize him for contributing to the decline of the Mughal Empire through his policies and military ventures.
Conclusion
Aurangzeb's reign remains a pivotal period in Medieval Indian history, marked by significant political, economic, and cultural changes. His policies, both administrative and religious, had far-reaching consequences for the Mughal Empire and its subjects. The decline initiated during his rule eventually led to the weakening of Mughal dominance and the emergence of regional powers in the Indian subcontinent.
ஆரம்பகால வாழ்க்கை மற்றும் பின்னணி
1. குடும்பம் மற்றும் பிறப்பு
ஔரங்கசீப், முதலில் முஹி-உத்-தின் முஹம்மது என்று பெயரிடப்பட்டார், அக்டோபர் 24, 1618 அன்று குஜராத்தின் தாஹோதில் பிறந்தார். அவர் பேரரசர் ஷாஜகான் மற்றும் மும்தாஜ் மஹாலின் ஆறாவது மற்றும் இளைய மகன் ஆவார். அவரது தாத்தா அக்பரின் ஆட்சியின் போது உச்சத்தில் இருந்த முகலாயப் பேரரசின் வீழ்ச்சியுடன் அவரது பிறப்பு ஒத்துப்போனது.
2. கல்வி மற்றும் ஆரம்பகால தொழில்
ஔரங்கசீப் இறையியல், சட்டம், கணிதம் மற்றும் கையெழுத்து உள்ளிட்ட பல்வேறு துறைகளில் முழுமையான கல்வியைப் பெற்றார். அவரது சில உடன்பிறப்புகளைப் போலல்லாமல், அவர் மிகவும் துறவு மற்றும் பக்தியுள்ள வாழ்க்கை முறையைத் தேர்ந்தெடுத்தார். அவரது தொழில் வாழ்க்கையின் ஆரம்ப ஆண்டுகளில், அவர் பல நிர்வாக மற்றும் இராணுவ பதவிகளை வகித்தார், ஆட்சி மற்றும் போரில் மதிப்புமிக்க அனுபவத்தைப் பெற்றார்.
அரியணைக்கு எழுச்சி
1. வாரிசு போராட்டம்
தொடர் வாரிசு போராட்டங்களுக்குப் பிறகு, அவுரங்கசீப் வெற்றி பெற்றார். 1658 ஆம் ஆண்டு தனது தந்தை ஷாஜகானை ஆக்ரா கோட்டையில் சிறைவைத்து அரியணை ஏறினார். அவரது சேர்க்கைக்கு வழிவகுத்த நிகழ்வுகள் முகலாய சாம்ராஜ்யத்தில் ஒரு திருப்புமுனையைக் குறித்தது, மேலும் மரபுவழி மற்றும் பழமைவாத சகாப்தத்தைத் தொடங்கியது.
கொள்கைகள் மற்றும் நிர்வாகம்
1. நிர்வாக சீர்திருத்தங்கள்
ஔரங்கசீப் தனது முன்னோடிகளுடன் ஒப்பிடுகையில் மிகவும் சிக்கனமான மற்றும் மரபுவழி நிர்வாகத்தை செயல்படுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டிருந்தார். அவர் அரச செலவினங்களைக் குறைத்தார், செல்வத்தின் ஆடம்பரமான காட்சியைக் குறைத்தார் மற்றும் இஸ்லாமிய சட்டங்களை அமல்படுத்துவதற்கான கொள்கைகளை செயல்படுத்தினார்.
2. வரி மற்றும் வருவாய்
அவுரங்கசீப்பின் நிதிக் கொள்கைகள் மாநில வருவாயை அதிகரிப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டிருந்தன. அவர் ஜிஸ்யாவை (முஸ்லிம் அல்லாதவர்களுக்கான வரி) மீண்டும் அறிமுகப்படுத்தினார் மற்றும் பல்வேறு பொருளாதார நடவடிக்கைகளுக்கு கடுமையான வரிவிதிப்புகளை மீண்டும் விதித்தார். இந்த நடவடிக்கை, கருவூலத்தை உயர்த்துவதற்காக வடிவமைக்கப்பட்டிருந்தாலும், முஸ்லிம் அல்லாத மக்களிடையே அதிருப்தியை அதிகரித்தது.
3. மதக் கொள்கைகள்
ஔரங்கசீப் இஸ்லாமிய சட்டத்தின் கடுமையான விளக்கத்திற்காக அடிக்கடி விமர்சிக்கப்படுகிறார். அவர் இஸ்லாத்தின் மிகவும் மரபுவழி வடிவத்தை நடைமுறைப்படுத்த முயன்றார் மற்றும் அவர் இஸ்லாத்திற்கு விரோதமானதாகக் கருதும் நடைமுறைகளுக்கு எதிராக நடவடிக்கை எடுத்தார். கோயில்கள் அழிக்கப்பட்டன, முஸ்லிம் அல்லாதவர்கள் மீது வரி விதிக்கப்பட்டது. இருப்பினும், அவரது மதக் கொள்கைகளின் அளவு மற்றும் தாக்கம் வரலாற்றாசிரியர்களிடையே விவாதிக்கப்படுகிறது.
4. இராணுவ பிரச்சாரங்கள்
அவுரங்கசீப்பின் ஆட்சியின் கணிசமான பகுதி இராணுவ நடவடிக்கைகளால் குறிக்கப்பட்டது. முகலாய சாம்ராஜ்யத்தை விரிவுபடுத்துவதையும் ஒருங்கிணைப்பதையும் நோக்கமாகக் கொண்டிருந்தார். எவ்வாறாயினும், இந்த இராணுவ முயற்சிகள் பேரரசின் வளங்களை, நிதி ரீதியாகவும், மனிதவள ரீதியாகவும் கஷ்டப்படுத்தின.
சமூக-கலாச்சார வளர்ச்சிகள்
1. கலை மற்றும் கட்டிடக்கலை
ஔரங்கசீப்பின் ஆட்சியானது முந்தைய முகலாய ஆட்சியின் சிறப்பியல்பு மற்றும் கலாச்சார ஆதரவில் வீழ்ச்சியைக் கண்டது. அவர் தனது முன்னோடிகளின் கீழ் செழித்து வளர்ந்த கலை மற்றும் கட்டிடக்கலையை மேம்படுத்துவதில் ஆர்வம் காட்டவில்லை. நினைவுச்சின்ன கட்டமைப்புகளின் கட்டுமானம் குறைந்துவிட்டது, மேலும் செயல்பாட்டு மற்றும் பயனுள்ள கட்டிடக்கலை நோக்கி ஒரு மாற்றம் ஏற்பட்டது.
2. மொழி மற்றும் இலக்கியம்
ஔரங்கசீப் தனது கடுமையான தனிப்பட்ட வாழ்க்கை முறை இருந்தபோதிலும், பாரசீக இலக்கியத்தின் வளர்ச்சிக்கு தொடர்ந்து ஆதரவளித்தார். இருப்பினும், அவரது ஆட்சியின் போது பேரரசின் வீழ்ச்சி முகலாய அரசவையின் ஒட்டுமொத்த கலாச்சார மற்றும் அறிவுசார் அதிர்வை பாதித்தது.
சவால்கள் மற்றும் சரிவு
1. வளங்களை குறைத்தல்
அவுரங்கசீப்பின் விரிவான இராணுவ பிரச்சாரங்கள், நிதிக் கொள்கைகள் மற்றும் நிர்வாக சீர்திருத்தங்களுடன் இணைந்து, பேரரசின் வளங்களை கஷ்டப்படுத்தியது. நிலையான போர் மற்றும் ஒரு பெரிய இராணுவத்தின் நிதிச்சுமை முகலாய அரசின் பொருளாதார அடித்தளத்தை பலவீனப்படுத்தியது.
2. கிளர்ச்சிகள் மற்றும் கலகங்கள்
கடுமையான மதக் கொள்கைகள், கடுமையான வரிவிதிப்பு மற்றும் இராணுவ பிரச்சாரங்கள் சமூகத்தின் பல்வேறு பிரிவுகளிடையே பரவலான அதிருப்திக்கு வழிவகுத்தது. பேரரசின் பல்வேறு பகுதிகளில் கிளர்ச்சிகளும் கிளர்ச்சிகளும் வெடித்து, முகலாய நிர்வாகத்தை மேலும் சீர்குலைத்தது.
3. பிராந்திய துண்டாடுதல்
ஔரங்கசீப்பின் ஆட்சியானது முகலாயப் பேரரசுக்குள் பிராந்திய துண்டாடலின் தொடக்கத்தைக் கண்டது. மாகாண ஆளுநர்கள் மற்றும் உள்ளூர் ஆட்சியாளர்கள் அதிக சுயாட்சியை வலியுறுத்தி, பேரரசரின் மையப்படுத்தப்பட்ட அதிகாரத்தை பலவீனப்படுத்தினர்.
4. இறப்பு மற்றும் மரபு
அவுரங்கசீப் மார்ச் 3, 1707 அன்று மகாராஷ்டிராவின் அகமதுநகரில் இறந்தார். அவரது மரணம் முகலாய வரலாற்றில் ஒரு சகாப்தத்தின் முடிவைக் குறித்தது. அவரது மரபு வரலாற்றாசிரியர்களிடையே பெரும் விவாதத்திற்கு உட்பட்டது. சிலர் அவரை இஸ்லாமிய விழுமியங்களை நிலைநிறுத்திய ஒரு பக்தியுள்ள ஆட்சியாளராகக் கருதுகின்றனர், மற்றவர்கள் முகலாயப் பேரரசின் வீழ்ச்சிக்கு அவரது கொள்கைகள் மற்றும் இராணுவ முயற்சிகள் மூலம் பங்களிப்பு செய்ததாக விமர்சிக்கின்றனர்.
முடிவுரை
ஔரங்கசீப்பின் ஆட்சி இடைக்கால இந்திய வரலாற்றில் ஒரு முக்கிய காலகட்டமாக உள்ளது, குறிப்பிடத்தக்க அரசியல், பொருளாதார மற்றும் கலாச்சார மாற்றங்களால் குறிக்கப்பட்டது. அவரது கொள்கைகள், நிர்வாக மற்றும் மதம், முகலாய சாம்ராஜ்யத்திற்கும் அதன் குடிமக்களுக்கும் நீண்டகால விளைவுகளை ஏற்படுத்தியது. அவரது ஆட்சியின் போது தொடங்கப்பட்ட சரிவு இறுதியில் முகலாய ஆதிக்கம் பலவீனமடைவதற்கும் இந்திய துணைக் கண்டத்தில் பிராந்திய சக்திகளின் தோற்றத்திற்கும் வழிவகுத்தது.
Aurangzeb
1. Mughal Empire: Refers to the empire established in the Indian subcontinent by the Mughal dynasty, known for its cultural, economic, and political significance.
முகலாயப் பேரரசு: கலாச்சார, பொருளாதார மற்றும் அரசியல் முக்கியத்துவத்திற்காக அறியப்பட்ட முகலாய வம்சத்தால் இந்தியத் துணைக் கண்டத்தில் நிறுவப்பட்ட பேரரசைக் குறிக்கிறது.
2. Ascetic: Refers to a lifestyle characterized by abstinence from worldly pleasures and material possessions, often associated with spiritual or religious pursuits.
துறவி: உலக இன்பங்கள் மற்றும் பொருள் உடைமைகளிலிருந்து விலகியிருப்பதால் வகைப்படுத்தப்படும் ஒரு வாழ்க்கை முறையைக் குறிக்கிறது, இது பெரும்பாலும் ஆன்மீக அல்லது மத நாட்டங்களுடன் தொடர்புடையது.
3. Orthodox: Adherence to traditional or established beliefs, customs, or practices, especially in religion.
மரபுவழி: பாரம்பரிய அல்லது நிறுவப்பட்ட நம்பிக்கைகள், பழக்கவழக்கங்கள் அல்லது நடைமுறைகளைப் பின்பற்றுதல், குறிப்பாக மதத்தில்.
4. Jizya: A tax historically imposed on non-Muslims living in Islamic states, usually in return for protection and exemption from military service.
ஜிஸ்யா: இஸ்லாமிய நாடுகளில் வாழும் முஸ்லிம் அல்லாதவர்கள் மீது வரலாற்று ரீதியாக விதிக்கப்படும் வரி, பொதுவாக பாதுகாப்பு மற்றும் இராணுவ சேவையிலிருந்து விலக்கு பெறுவதற்கு ஈடாக.
5. Socio-Cultural: Pertaining to the social and cultural aspects of a society, including its customs, traditions, and practices.
சமூக-கலாச்சாரம்: ஒரு சமூகத்தின் பழக்கவழக்கங்கள், மரபுகள் மற்றும் நடைமுறைகள் உள்ளிட்ட சமூக மற்றும் கலாச்சார அம்சங்களுடன் தொடர்புடையது.
6. Regional Fragmentation: Refers to the breaking up or division of a larger political entity into smaller regional units, each with greater autonomy.
பிராந்திய துண்டாடல்: ஒரு பெரிய அரசியல் நிறுவனத்தை சிறிய பிராந்திய அலகுகளாக உடைப்பது அல்லது பிரிப்பதைக் குறிக்கிறது, ஒவ்வொன்றும் அதிக சுயாட்சியுடன் உள்ளது.
7. Autonomy: The ability or right of a region or entity to self-govern or make decisions independently.
தன்னாட்சி: ஒரு பிராந்தியம் அல்லது நிறுவனத்தின் சுய-ஆட்சி அல்லது சுயாதீனமாக முடிவுகளை எடுக்கும் திறன் அல்லது உரிமை.
8. Depleting Resources: Refers to the reduction or exhaustion of resources, such as finances, manpower, or natural resources.
வளங்களைக் குறைத்தல்: நிதி, மனிதவளம் அல்லது இயற்கை வளங்கள் போன்ற வளங்களைக் குறைப்பது அல்லது தீர்த்தல் ஆகியவற்றைக் குறிக்கிறது.
9. Revolts and Rebellions: Instances of organized resistance or opposition against established authority, often due to grievances or dissatisfaction.
கிளர்ச்சிகள் மற்றும் கிளர்ச்சிகள்: நிறுவப்பட்ட அதிகாரத்திற்கு எதிராக ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட எதிர்ப்பு அல்லது எதிர்ப்பின் நிகழ்வுகள், பெரும்பாலும் குறைகள் அல்லது அதிருப்தி காரணமாக.
10. Legacy: The impact or influence left by a person, group, or institution on subsequent generations or events.
மரபு: ஒரு நபர், குழு அல்லது நிறுவனம் அடுத்தடுத்த தலைமுறைகள் அல்லது நிகழ்வுகளில் விட்டுச் செல்லும் தாக்கம் அல்லது செல்வாக்கு.
11. Fragmentation: The process of breaking or splitting into smaller parts or factions.
துண்டாக்கம்: சிறு சிறு பகுதிகளாக அல்லது பிரிவுகளாக உடைத்தல் அல்லது பிளவுபடுதல் (Fragmentation)
12. Utilitarian Architecture: Architecture primarily designed for practical or functional purposes rather than aesthetic or decorative ones.
பயன்பாட்டு கட்டிடக்கலை: கட்டிடக்கலை முதன்மையாக அழகியல் அல்லது அலங்கார நோக்கங்களை விட நடைமுறை அல்லது செயல்பாட்டு நோக்கங்களுக்காக வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது.
13. Administrative Reforms: Changes or improvements made to the structure and functioning of government institutions and policies.
நிர்வாக சீர்திருத்தங்கள்: அரசு நிறுவனங்கள் மற்றும் கொள்கைகளின் கட்டமைப்பு மற்றும் செயல்பாட்டில் செய்யப்பட்ட மாற்றங்கள் அல்லது மேம்பாடுகள்.
14. Military Campaigns: Organized military operations aimed at achieving specific objectives, such as conquest, defense, or suppression.
இராணுவ பிரச்சாரங்கள்: வெற்றி, பாதுகாப்பு அல்லது அடக்குதல் போன்ற குறிப்பிட்ட நோக்கங்களை அடைவதை நோக்கமாகக் கொண்ட ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட இராணுவ நடவடிக்கைகள்.
15. Cultural Patronage: Support or sponsorship provided to artists, scholars, and cultural institutions by rulers or wealthy individuals.
கலாச்சார புரவலர்: கலைஞர்கள், அறிஞர்கள் மற்றும் கலாச்சார நிறுவனங்களுக்கு ஆட்சியாளர்கள் அல்லது செல்வந்தர்களால் வழங்கப்படும் ஆதரவு அல்லது நிதியுதவி.
16. Intellectual Vibrancy: The presence of active and diverse intellectual pursuits, discussions, and innovations within a society or community.
அறிவுசார் அதிர்வு: ஒரு சமூகம் அல்லது சமூகத்திற்குள் செயலில் மற்றும் மாறுபட்ட அறிவுசார் தேடல்கள், விவாதங்கள் மற்றும் புதுமைகளின் இருப்பு.
17. Fiscal Policies: Government policies related to taxation, spending, and budgeting aimed at managing finances and economic activities.
நிதிக் கொள்கைகள்: நிதி மற்றும் பொருளாதார நடவடிக்கைகளை நிர்வகிப்பதை நோக்கமாகக் கொண்ட வரிவிதிப்பு, செலவு மற்றும் வரவு செலவுத் திட்டம் தொடர்பான அரசாங்கக் கொள்கைகள்.
18. Persian Literature: Literary works written in the Persian language, which was widely used as a literary and administrative language in the Mughal Empire.
பாரசீக இலக்கியம்: பாரசீக மொழியில் எழுதப்பட்ட இலக்கியப் படைப்புகள், இது முகலாயப் பேரரசில் இலக்கிய மற்றும் நிர்வாக மொழியாக பரவலாகப் பயன்படுத்தப்பட்டது.
